7 तब बप्तिस्मा दैबला युहन्नाके चेलासब गेलाकेबाद येसु भिरके लोकसबके युहन्नाके बारेमे कहल्कै, “तुसब उजार जगहमे कथी देखे गेल छेल्ही? कि हबामे हिलैत नरकट के?
महज माङैत खिना सङका नै कैरके बिस्बासके साथ माङे। सङका करैबला लोक समुन्दरके हिलकोर जखाछै जे हबासे उठैछै आ खसैछै।
युहन्ना त बरैबला आ चम्कैबला चिरखा छेलै आ कुछ समयतलिक ओइके इजोतमे आनन्द मनाइले राजी भेल्ही।
तब अपनासब चलाक लोकसबके झुठा सिक्छाके हबासे जने ल्याजेतौ तने जाइबला छोट धिया-पुता जखा नै हो। ओइसबके बन्याल जाल झेलसे दोसरके बहकाइछै।
अइ खातिर होसियार रह, सुनल बातसबके ध्यान दहै कथिलेत जकरसङे छै, ओकरा औरो देतौ आ जकरसङे नै छै, जे कोइ सङे छै कहके ठानैछै ओकरसे भेल्हो छिनलेतौ।”
युहन्नाके बप्तिस्मा दैके अधिकार परमेस्वरसे पाबने छेलै, कि मानबसे?” तब उसब आपनेमे छलफल करे लाग्लै, “अदी ‘स्वरगसे’ कहबै त ‘तुसब ओकर उपर कथिले बिस्बास नै करलिही’ कैहके कहतै।
यरुसलेम, सब यहुदिया परदेस आ यरदन लदीके लग-पासमे रहल सब इलाकाके लोकसब ओकरलग एलै,
येसु पछामाथे घुइमके ताकल्कै त ओइसबके आपन पछा लागल देखके पुछल्कै, “तुसब कथी ताकैचिही?” उसब जबाब देल्कै, “रब्बी, (जकर अरथ गुरु जी चियै) अहाँ कते रहैचियै?”
तब कथी देखैले गेल छेल्ही? कि असल-असल बस्तर पिन्हल लोकके? असल-असल बस्तर पिन्हैबलासब त राजदरबारमे रहैछै।
नै त उ सरल नरकटके तोरतै आ नै मिरी-मिरी बरैबला डिबियाके बुतेतै। अन्तमे उ नियाइके जितमे पुगेतै।