40 जब येसु घुइमके झिलके कातमे एलै। ओते लोकसब ओकर आसमे बैठल छेलै तब उसब येसुके स्वागत करल्कै।
जब येसु फेनो समुन्दरके दोसरकात गेलै, तब लोकसबके एकटा बरका भिर जमा भेलै। तै बखत येसु समुन्दरके कातमे ठार रहै।
तकरबाद येसु नाहमे चहैरके तालके दोसरकात उ आपने सहरमे घुइमके एलै।
कथिलेत युहन्ना एक धरमी आ पबितर लोक चियै थाह पाइबके हेरोद ओकरसे डराइछेलै आ सुरक्छित राखने छेलै। युहन्नाके सिक्छा सुनैबखत उ बहुत घबराल छेलै महज तैयो ओकर बातसब धियान द्याके सुनैछेलै।
तब हम तुरन्ते अहाँके बोलाइले लोक पठेलियौ आ अहाँ थाकैत-पिराइत अते एलियै। आब हम सबगोरा अते परमेस्वरके सामने चियै आ परभु जे कुछ अहाँके कहैले आग्या देने छै, से सब बात सुनैले हमसब बैठल चियै।”
युहन्ना त बरैबला आ चम्कैबला चिरखा छेलै आ कुछ समयतलिक ओइके इजोतमे आनन्द मनाइले राजी भेल्ही।
तैयो ओइसबके ओकरा मारैके कोनो उपाय नै भेटलै, कथिलेत सब लोकसब ओकर बात खुसिसाथ सुनैछेलै।
जक्कैया झटसिना निचा उतैरके एलै आ खुसिसाथ येसुके आपन घरमे स्वागत करल्कै।
एक दिन लोकसब परमेस्वरके बचन सुनैले येसुके चारुदिसन भिर लागल छेलै। उ गनेसरेत दहके बान्हमे ठार भेलरहै।
जब दाउद आपने खिरिस्टके परभु कहैछै त, उ कनङके ओकर बेटा भेलै?” तब ओतेका सब लोकसब ओकर बचन खुसीसे सुनैछेलै।
“तु आपन घर जो आ परमेस्वर तोहर लेल जे अचमके काम करल्कौ से समाचार फैला।” तब उ लोक घर ज्याके यि अचमके कामके समाचार पुरे गाम आ सहरमे परचार करे लाग्लै।