37 तकरबाद गेरासेनस राजके अगल-बगल गामके लोकसब अतेसे चैलजाउ कैहके बिन्ती करल्कै। कथिलेत उसब एकदम डर्यालछेलै। तब येसु नाहमे चहैरके जाइले लाग्लै।
तब उसब आइबके पावल आ सिलाससे माफी माङल्कै। ओइसबके बाहर लज्याके यि सहर छोइरके चैल जो कैहके अनुरोध करल्कै।
“जे तोरासबके बातसब मान्तौ, उ हमरो बातसब मान्तै आ जे तोरासबके इन्कार करतौ, उ हमरो इन्कार करतै आ जे हमरा इन्कार करतै, उ हमरा पठाइबलाके इन्कार करतै।”
तकरबाद उसब दोसर गाम दिसन गेलै।
महज जतेका लोकसब तोरासबके मान-दान नै करतौ तब ओइ सहरसे निक्लैतकाल तुसब आपन टाङके गरदा झाइरदैहिये। यि ओकरासबके बिरोधके साक्छी हेतै।”
येसुके देखके उ चिच्याके ओकर अगा ठेङहुनिया दैत कहल्कै, “हे सबसे बरका परमेस्वरके बेटा येसु, अहाँ हमरसे कथी चाहैचियै? हम अहाँके गोर लागैची, हमरा नै सताबु।”
तब यि देखके येसुके टाङमे ठेङहुनिया दैत गोर लाइगके सिमोन पतरुस कहल्कै, “हे परभु हमर लगसे दुर चैलजो कथिलेत हम पापी चियै।”
तब लोकसब अइ इलाकासे चैलजाउ कैहके येसुके बिन्ती करे लाग्लै।
यि बात सुइनके पुरे सहरके लोकसब येसुके भेटैले एलै आ ओकरा देखके अइ इलाकासे चैलजाउ कैहके उसब बिन्ती करल्कै।
भुत लागल लोकसब कनङके निक भेलै से बात पहिने देखलहा लोकसब औरो देखैले एल्हा लोकसबके सुनेल्कै।
महज जे लोकसे भुतसब निकलल छेलै उ येसुके बिन्ती करैत कहल्कै, “गुरु जी, अहाँसङे हमरो ल्या चलु।” महज येसु ओकरा कहल्कै,