33 “बप्तिस्मा दैबला युहन्ना उपासे आ अङगुरके मध नै पिके एलै। ‘ओकरा भुत लागल छै कहलिही।’
कथिलेत परभुके नजरमे उ महान हेतै। उ कहियो नै अङगुरके मध आ दोसर कोनो निसाबला चिज छुबतै। उ जलमैसे पहिने पबितर आत्मासे भरल रहतै।
युहन्ना उंटके रुइयाँसे बन्याल बस्तर पिन्हैछेलै आ डारमे छलाके डरकसना बान्हैछेलै। तब उ फैनगा आ बोनके मौध खाइछेलै।
महज औरोसब हँसीमे उराइत कहल्कै, “यीसब त लबका अङगुरके मध पिके मातल छै।”
ओइसबमेसे बहुतो गोरा कहेलाग्लै, “अकरा त भुत लागल छै आ बताह भेलछै। तुसब कथिले अकर बात सुनैचिही?”
तखन यहुदी अगुवासब ओकरा कहल्कै, “आब त साँचेके हमसब जाइन गेलियै कि, तोरा भुत लागल छौ। अबराहम मरलै आ अगमबक्तासब सेहो मरलै, महज तु कहैचिही कि ‘यदी कोनो लोक हमर बचनके पालन करतै त उ कहियो नै मरतै।’
यि बातसब सुइनके यहुदी अगुवासब येसुके कहल्कै, “तु सामरी चिही आ तोरा भुत लागल छौ। कि हमसब ठिके कहैचियौ नै?”
युहन्ना उंटके रुइयाँसे बनल बस्तर पिन्हैछेलै। उ डारमे छलाके डरकस्ना बान्हैत रहै। ओकर खाइबला चिज फैनगा आ बोन-मौध छेलै।
तै खातिर चेला आपन गुरु जखा आ नोकर आपन मालिक जखा भेनाइ बहुत चियै। यदी उसब घरेके मालिकके बालजिबुल कहैछै त ओकर खानदानके औरो कि-कि नै कहतै!
ओहै बखत बप्तिस्मा दैबला युहन्ना यहुदियाके उजार जगहमे एलै आ एहेन कहैत परचार करे लाग्लै,
उसब बजारमे बैठल धियापुता जखाछै, जे एक दोसरके कहैछै, ‘हमसब तोरासबके खातिर बौसली बजेलियौ तैयो तुसब नै नाचलिही, हमसब सोक मनेलियौ महज तुसब नै कानली।’
मानबके बेटा उ खाइत पियैत एलौ तब तुसब कहबिही, ‘देख, एकटा खाधुस, पियक्कर, बटी उठाइबलासबके आ पापीसबके सङी!’