21 तब यहुदी धरमगुरुसब आ फरिसीसब आपनमे कहेलाग्लै, “परमेस्वरके निन्दा करैबला यि के चियै? पाप छमा करैले त परमेस्वर बाहेक औरो कोइ नै सक्तै!”
यहुदी अगुवासब येसुके जबाफ देल्कै, “असल कामके लेल हमसब तोरा नै मारबौ, महज तु परमेस्वरके बिरुधमे निन्दा करैके कारन पथलेसे तोरा मारैले चाहलियौ। कथिलेकी तु मानब भ्याके अपनेके परमेस्वर कहैचिही।”
खाइले बैठलहा लोकसब आपसमे कहेलाग्लै, “पाप छमा करैबला यि के चियै?”
यि बात सुन्ते मातर परधान पुजारी आपन बस्तर फाइरके बाज्लै, “उ त इस्वर निन्दा करल्कै। तुसब त इस्वर निन्दा सुन्बे करलिही। आब कथिले अकर बिरोधमे हमरासबके कोनो परमान चाही?
परमेस्वरके चुनल लोकसबके के दोस लगाइले सक्तै? कोइ नै सक्तै, कथिलेकी उ आपनेसे ओकरासबके आपन अगा धरमी ठहरेनेछै।
एक दिन येसु लोकसबके सिक्छा दैत रहै तै जगह गालिल आ यहुदियाके सब गाम, यरुसलेमसे ऐल्हा फरिसीसब आ यहुदी सास्तरीसब लगमे बैठल छेलै। बिमारीसबके निक करैबला परभु परमेस्वरके सक्ती येसुके साथमे छेलै।
येसुके कहल यि बात सुइनके किछ धरमगुरुसब मनेमन सोचे लाग्लै, “यि लोक त परमेस्वरके निन्दा करैछै।”
ओइखातिर तुसब आपन पाप माइनके आ पस्चाताव कैरके असल बैनके देखा। ‘अपनासब अबराहमके खन्दानके सन्तान चियै’ तै खातिर दन्डसे भागबै कैहके नै सोच, कथिलेत परमेस्वर अबराहमके लेल यि पथलोसे सन्तान बनाइले सक्तौ।
ओइ लोकसबके मनके बात बुइझके येसु कहल्कै, “तुसब कथिले एहेन बिचार करैचिही?