15 तै दिनसे येसुके चरचा औरो चारुदिसन हेबे लाग्लै तब बहुतसे बहुत लोकसबके भिर येसुके बात सुनैले, आपन-आपन रोग-बिमारसे निक हैले आवेलाग्लै।
तहैबिच जब हजारो लोकसबके भिर जमा भेलै, तब ओते लोकसब एकदोसरमे किचम-किच हेबे लाग्लै, तहै बखत येसु आपन चेलासबके कहेलाग्लै, “तुसब फरिसीसबके खमिरसे होसियार रैहिये, कथिलेत उ खमिर ओकरासबके कपटी बिचार चियै।
महज उ लोक बाहर निकैलके गेलै आ अपना निक भेल बात चारुदिसन परचार करे लाग्लै। तैल्याके येसु फेनो उ सहरमे लोकसबके अगा खुलस्त रुपमे आबैले नै सक्लै महज उ सुनसान जगहमे रहेलाग्लै। तैयो लोकसबके भिर चारुदिसनसे ओकरलग एलै।
तब यि बात चारु इलाका दिसना फैलगेलै।
तब येसुके चरचा चारुदिसन गालिलके इलाकामे फैलगेलै।
लोकसबके बरका भिर येसुके पछा-पछा जाइलेलाग्लै, कथिलेत रोगी-बिमारीसबके उपर करलहा येसुके अचमके कामसब उसब देखने रहै।
एक दिन बहुत लोकसब येसुके सङे-सङे जाइ छेलै, तब येसु ओइसबके घुइमके कहल्कै,
तकरबाद येसु आपन चेलासबसङे ताल दिसन गेलै आ गालिलसे लोकसबके बरका भिर ओकर पछा लाग्लै।
तहिनङ कतहेक लोकके करल असल काम परस्टे देखा परैछै आ परस्ट नहियो देखा परैबला असल काम एक न एक दिन अबस्य देखा परतै।
महज उसब ओतेसे निकलैत मातर ओकर सब करल कामके बातसब पुरे इलाकामे फैलादेल्कै।