17 तब ओकरा यसैया अगमबक्ताके लिखल किताब परहैले देल्कै आ किताब खोइलके एहेन लिखल पन्ना निकालके परहल्कै,
मोसाके देल बेबस्था आ अगमबक्तासबके लिखल किताब पढ़लाके बाद, सभाघरके अगुवासब पावल आ बरनाबासके बोल्याके कहल्कै, “हे यौ भैयारीसब! यदी अहाँसबसे लोकसबके साहसके खातिर कुछो कहैले चाहैचियै त, कहु।”
महज अहै कारन परमेस्वर ओइसबके छोइरदेल्कै, ‘ओइसबके अकासके सुरुज, चान आ तरासबके पुजा करैले छोइरदेल्कै। अहै बिसयमे परमेस्वरके अगमबक्तासबके किताबमे लिखल छै, हे इजराएलके लोकसब, कि तुसब चालिस बरिसतक उजार जगहमे हमरा बैलभोग आ चरहौवासब देल्ही?
महज यरुसलेमके बासि आ ओकरौरके सासकसब मुक्तीदाता येसुके नै चिन्हल्कै। अगमबक्तासबके धरमसास्तरमे लिखल बात हरेक बिसराम दिनमे उसब परहल्कै तैयो उसब नै बुझल्कै आ ओकरा मिरतुदन्ड द्याके उ बचन पुरा करल्कै।
कथिलेत भजनके किताबमे दाउद आपने कहनेछै, ‘परमपरभु हमर परभुके कहल्कै, तु हमर हाथके देहना कात बैठ,
येसु नासरत गाममे एलै, जते उ बरहल छेलै। ओते उ पबितर बिसरामके दिन यहुदी सभाघरमे जाइ छेलै। पबितर धरमसास्तर परहैले ठार भेलै।
“परमपरभुके आत्मा हमर उपरछै, गरिबसबके सुसमाचार सुनाइले उ हमरा अभिसेक कैरके पठाइने छै। बन्धनमे परलसबके छुटकाराके लेल, अन्हरासबके आँख देखैके लेल, अत्याचारमे परलाहासबके सोतन्तर करैके लेल,
तकरबाद येसु किताब बन करल्कै तब किताब फिरता द्याके बैठ्लै। यहुदी सभाके सब लोकसबके नजर ओकर दिसन छेलै।
महज अबराहम कहल्कै, ‘ओकरौरके सङे मोसा आ अगमबक्तासबके लिखल पबितर धरमसास्तरसब छौ त, ओकरे मानतौ त नै हेतौ!’