42 तकरबाद उ येसुके कहल्कै, “हे येसु, अहाँ आपन राजमे जेबै त हमरा नै बिसरबै मनमे राखने रहबै।”
तब उसब कहल्कै, “परभु येसुमे बिस्बास कर तब तु आ अहिनङ कैरके तोहर घर-परिबार उदार पाबतौ।”
“हम तोरासबके कहैचियौ, जेसब हमरा लोकसबके सामने परभु कैहके सुइकार करतै, ओकरा मानबोके बेटा परमेस्वरके स्वरगदुतसबके सामने सुइकार करतै।
“महज उ बटी उठाइबला लोक दुरे ठार भ्याके स्वरग दिसन आँखके पलकियो नै मारके आपन छाति पिट-पिटके कहल्कै, ‘हे परमेस्वर, हम पापी उपर दया करु!’”
जे कोइ येसुवे खिरिस्ट चियै कैहके बिस्बास करैछै, उ सबलोक परमेस्वरके बेटा-बेटी चियै। जे कोइ पिताके परेम करैछै से कोइ ओकर बेटाके सेहो परेम करैछै।
हम यहुदीसब आ गिरिकसब पस्चाताप कैरके परमेस्वर दिसन घुमे आ अपनासबके परभु येसु खिरिस्टमे बिस्बास करे से बातके चेताइने चियै।
कि खिरिस्टके यि सब दुख काइटके आपन महिमाके खातिर जाइसे पहिने जरुरी नै छेलै त?”
ओकरासबके भितरमे रहल खिरिस्टके आत्मा खिरिस्टके दुख भोगेपरतै आ पछा आबैबला महिमाके बारेमे पहिनेसे भबिसबानी करने रहै। तब उ समय कहिया आ कनङके एतै कैहके उसब खोज-तलास करने छेलै।
थोमा कहल्कै, “हे हमर परभु, हमर परमेस्वर!”
नथानेल जबाब देल्कै, “गुरु जी, अहाँ परमेस्वरके बेटा चियै! अहाँ त इजराएलके रजा चियै।”
हमरासबके सजाय त उचित छै, कथिलेत हमरासबके जैहनङ करम करनेचियै ओहिनङ फल भोइगरहलचियै, यि लोक त तेहन कोनो नै निक काम नै करने छै।”
तब येसु ओकरा जबाब देल्कै, “साँचोके हम तोरा कहैचियौ, आइयेके तु हमरसङे स्वरगमे रहबिही।”