46 “निक-निक धोती-कुरता पिन्हके अगल-बगल घुमैबलासबसे, रस्तामे चलै फिरै बखत अभिबादन चाहैबलासब, बैठकीमे परमुख आसन माङैबला आ भोज भातमे कमरमे बैठैबला धरमगुरुसबसे होसियार रह।
“तु फरिसीसबके धिक्कार! कथिलेत तुसब यहुदी सभाघरसबमे आदरके ठाउ आ बजारके रस्ता चलैत खिना लोकसबसे गोरलगी चाहैचिही।
ओते एल्हा मेजवानसब आदरके ठाम छान्ने देखके येसु उसबके एकटा खिसा कहल्कै,
तहैबिच जब हजारो लोकसबके भिर जमा भेलै, तब ओते लोकसब एकदोसरमे किचम-किच हेबे लाग्लै, तहै बखत येसु आपन चेलासबके कहेलाग्लै, “तुसब फरिसीसबके खमिरसे होसियार रैहिये, कथिलेत उ खमिर ओकरासबके कपटी बिचार चियै।
तब येसु उसबके चेताबनी दैत कहल्कै, “होसियार, तुसब फरिसीसब आ सदुकीसबके खमिरसे बैचके रह!”
हम मन्डलीके चिठीमे यि बातसब लिखने छेलियै। महज तोरासबके बिचमे मन्डलीके अगुवा हैले चाहैबला डियोतिरिफास हमर अधिकार सुइकार नै करैछै।
ओकरसे तुहु होसियार रह, कथिलेत उ अपनासबके परचारके एकदम बिरोध करल्कौ।
एक-दोसरके आपने भाइ-भैया जखा परेम कर। अपनासे बेसी दोसरके आदर कर।
तब येसु आपन चेलासबके चेताबनी दैत कहल्कै, “तुसब फरिसीसब आ हेरोदके खमिरसे होसियार रह।”
तब येसु लोकसबके भिरके आ आपन चेलासबके कहल्कै,
उसब बिधुवासबके घर हरैप लैछै आ देखाबटी बरका-बरका परथना करैछै। साँचे उसब त बेसीसे कठोर सजाय पाबतै।”