14 “स्वरगमे परमेस्वरके महिमा आ पिरथिबीमे जै लोकसबसे परमेस्वर खुसीछै, ओकरासबके सान्ती।”
ओहैसे हमसब खिरिस्टमे बिस्बास करलाके कारन परमेस्वरके अगा धरमी ठहरलचियै आ अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट दुवारा परमेस्वरसङे अपनासबके मिलाप भेलछै।
“परभु परमेस्वरके नाममे आबैबला रजा धैनके चियै। स्वरगमे सान्ती आ परमेस्वरके महिमा हेबे।”
कुरूसमे बलिदान भेल खिरिस्टके लहुसे परमेस्वर स्वरग आ पिरथिबीमे भेल सब चिजके फेनसे आपनसङे मेलमिलाप आनल्कै।
अन्हारमे बैठलहा आ मिरतुके छाहमे परलाहासबके मुक्तीके इजोत देतौ आ हमरासबके सान्तीके रस्तामे ल्याजेतै।”
तब स्वरगमे, पिरथिबीमे, पिरथिबी निचा पतालमे, समुन्दर आ ओते भेल सब परानीके अनङ कहैत हम सुनलियै, “सिंहासनमे बिराजमान हैबलाके आ थुमाके इस्तुती, आदर, महिमा आ बल सदा-सरबदा हेबे।”
तोरा थाह छौ कि येसु सबके परभु चियै। परमेस्वर येसु खिरिस्टके मारफतसे सान्तीके सुसमाचार इजराएली लोकसबके पठेल्कै।
अहाँ जे काम करैले हमरा जिमा देनेछेलियै, से काम पुरा कैरके पिरथिबीमे हम अहाँके महिमा करनेचियै।
आब अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट आ अपनासबके परमेस्वर पिता अपनासबके परेम करल्कै। उ आपन अनुगरहसे अनन्त उत्साह आ असल आस देल्कै।
सबकोइ परमेस्वर पिताके महिमाके लेल येसु खिरिस्टके परभु कैहके सुइकार करेपरतै।
आ पबितर आत्मा पौरकी के रुपमे उपरसे आइबके येसुके उपर बैठलै तब स्वरगसे एहेन एकटा अबाज एलै, “तु हमर दुलरुवा बेटा चिही, तोहर से हम बहुत खुसी चियौ।”
येसुके अगा-पछा चलैबला लोकसब अनङकैरके जयजयकार करे लाग्लै, “दाउद रजाके बेटाके जय! धैनके छै उ जे परभुके नाममे आबैछै! स्वरगमे रहैबला परमेस्वरके जयजयकार हेबे!”
ओकरे सब ग्यान आ बुइधमे परमेस्वर खिरिस्टमे पुरा करबै कैहके सोचलहा गुप्त योजनो अपनासबके देखाइल्कै।
अपनासब परमेस्वरके ओकर महिमामय अनुगरहके लेल धन्याबाद चरहा जे मङनिएमे आपन पिरिय बेटामे देनेछै।
कथिलेकी परमेस्वर तोरासबमे सबदिन काम कैरते आबैछौ। उ तोरासबके ओकर असल उदेसके काम पुरा करैके मन आ सक्ती दुनु देतौ।
यि काम परमेस्वर अपनासबके येसु खिरिस्टमे करल असिम अनुगरह कतेक महान छै कैहके आबैबला सब दिनमे देखाइके लेल करल्कै।
महज परमेस्वर जे किरपामे धनिक छै, उ अपनासबके बहौत परेम करल्कै आ महान दया देखाइल्कै।
“हम सान्ती तोरासबके छोइरदैचियौ, हम आपन सान्ती तोरासबके दैचियौ। सन्सारके देल जखा हम तोरासबके नै देबौ। तोरासबके मन बेचैन नै हेबे आ तुसब नै डरा।
कथिलेकी परमेस्वर सन्सारके लोकसबके एहेन परेम करल्कै कि उ आपन एकलौता बेटाके देल्कै। ओकर उपर बिस्बास करैबला नास नै हेतै, महज उ अनन्त जिबन पाबतै।
तब ओहै बखत औरो बहुतेकरा स्वरगदुतसब ओइठाम देखा परलै तब परमेस्वरके परसन्सा करैत कहल्कै,
जब स्वरगदुतसब चरबाहासबके छोइरके स्वरग दिसन गेलै तब चरबाहसब आपनेमे बतियाइत कहल्कै, “चल अपनासब बेथलेहेम तक आ परमपरभुके कहलाहा बातसब ज्याके देखेपरतै।”