17 साँचे हम तोरासबके कहैचियौ, जे एकटा बच्चा जखा परमेस्वरके राजके गरहन नै करतै त उ कहियो नै भितर ढुकैले सक्तै।”
“साँचोके हम तोरासबके कहैचियौ, जाबेतक तुसब मन बदैलके यि बच्चासबके मन जखा नै हेतौ ताबेतक स्वरगके राजमे कहियो नै ढुके सकबिही।
साच्चे हम तोरासबके कहैचियौ, जे एकटा बच्चा जखा परमेस्वरके राजके गरहन नै करतै त उ कहियो नै परमेस्वरके राज भितर ढुकैले सक्तै।”
तुसब आग्याकारी धिया-पुता जखा रह। अन्जानमे रहै बखत अधलाह इक्छा अनुसार जनङ करैछेल्ही तनङ नै कर।
महज येसु कहल्कै, “छोट धियापुतासबके हमरलग आबैले दहै, ओइसबके नै रोकै, कथिलेत स्वरगके राज अहिने लोकसबके लेल चियै।”
महज येसु बच्चासबके बोलेल्कै आ चेलासबके कहल्कै, “बच्चासबके हमरलग आबैले दहै, ओइसबके नै रोकै। कथिलेत परमेस्वरके राज ओकरेसबके लेल चियै जे बच्चा जखाछै।
हे हमर भाइ-भैयासब, तुसब सोच-बिचारमे बचा जखा नै महज परिपक्क लोक जखा बन। खराब बातमे ठिक-बेठिक छुटयाबैले नै सकैबला बचा जखा हो।
भरखरे जलमल बच्चासब दुधके चाहना करल जखा तुहुसब सुध आत्मिक बचनके लेल पियासल रह। वेहन करैत जेब्ही त तुसब मुक्तीमे बरहैत जेब्ही।