26 अतबे नै, अतेसे तोहर लग जायले खोज्तै त अतेसे जायले नै सकैक आ आबैले चाहतै त ओतेसे आबे नै सकैक कैहके तोरा आ हमरासबके बिचमे बहुत बरका गैहर खाइध छै।’
जे कोइ परमेस्वरके बेटामे बिस्बास करैछै, ओकरसङे अनन्त जिबन छै। जे कोइ परमेस्वरके बेटाके नै मानैछै, से कोइ अनन्त जिबन नै पाबतै महज ओकर उपर परमेस्वरके करोध परतै।
तब जाती-जातीके लोकसबके बहकाबैबला दुस्टके रजा सैतानके आइग आ गन्धकके खाइदमे फेकदेल्कै, जते जानबर आ झुठा अगमबक्तासबके फेकने छेलै। ओते उसब दिन-रात सबदिन दुख-कस्ट भोगैतरहतै।
तब उसब दन्डके भागिदार हेतै, महज धरमीसब अनन्त जिबन पाबतै।”
हम तोरासबके कहैचियौ, जाबेतक जरिबनाके एक-एक पैसा नै तिरबिही ताबेतक नै छुटबिही।”
दुस्ट काम करैबला दुस्ट काम कैरतेरहे, घिनलागैबला काम करैबला घिनलागैबला काम कैरते रहे, धरमीसब धारमिक काम कैरतेरहे आ पबितर जनसब पबितर हैतरहे।”
महज अबराहम ओकरा कहल्कै, ‘बेटा याद कर त, तु आपन जिन्गीमे सबचिज असले-असलसे भोग बिलास करलिही महज लाजरस दुखे-दुख काटल्कै। आब उ अते सुखमे छै आ तु दुखमे चिही।
तब फेनो उ कहल्कै, ‘अहै खातिर हम अहाँके गोर लागैची, हे पिता, लाजरसके हमर बाबुके घरमे पठादिय।