32 महज अपनासबके खुसी हेबैये परतै, कथिलेत तोहर यि भाइ मरल जखा छेलौ, जियल छौ, हर्याल छेलौ, भेटलौ।’”
कथिलेत यि हमर बेटा मरल छेलै, फेनो जियल छै, हराएल छेलै आ भेटलै।’ तब सबकोइ भोजमे खुसी मनाइले लाग्लै।
पक्का पुरा करतै, सब लोक आपन बचन पुरा नै करतै तैयो परमेस्वर आपन बचनके पुरा करतै। जनङ पबितर धरमसास्तरमे लिखल छै, “बोलि-बचनमे अहाँ ठिक ठहरलचियै, नियाय हेतै त अहाँके जित हेतै।”
बेबस्थाके बात त बेबस्थाके अधिनमे रहैबला लोकसबके लेल चियै कैहके हमरासबके थाहछै। ओहैसे परमेस्वर सन्सारके नियाय करैतखिना हम पाप नै करनेचियै कैहके बहाना बनाबे नै सक्तै।
मानबके बेटा उ खाइत पियैत एलौ तब तुसब कहबिही, ‘देख, एकटा खाधुस, पियक्कर, बटी उठाइबलासबके आ पापीसबके सङी!’
तब बाबुजी कहल्कै, ‘बेटा तु त हमरसङे सबदिन चिहीके, हमर सब समपैत तोरे त चियौ।
कथिलेत इजराएलीसब परमेस्वरके असुइकार करलासे सन्सारके लोकसबके ओकरसङे मिलाप भेलै त, ओकरासबके आपन बनाइतै त झन कतहेक निक हेतै! यि त मरलसे जिबित भेल जखा हेतै।
[कथिलेत मानबके बेटा हरेल्हासबके बचाइले एलछै।]