9 जब उ नाम चलल लोक एतौ त दुनुगोरेके नौता दैबला नौतहार आइबके तोरा कहतौ, ‘एकरा बैठैले दही’ तब तु लज्जित भ्याके सबसे निचा जगहमे बैठैले परतौ।
ओइखातिर तुसब आपन पाप माइनके आ पस्चाताव कैरके असल बैनके देखा। ‘अपनासब अबराहमके खन्दानके सन्तान चियै’ तै खातिर दन्डसे भागबै कैहके नै सोच, कथिलेत परमेस्वर अबराहमके लेल यि पथलोसे सन्तान बनाइले सक्तौ।
येसुके यि जबाब सुइनके ओकर बिरोधीसब लाजमे परलै। महज ओकर आस्चरजके करलाहा काम देखके औरो लोकसब खुसी भेलै।