32 अगर जुध करे नै सक्तै त, उ रजासे दुरे रहतै तहै बखत कनङके मिलापतर हेतै से परस्ताब द्याके आपन दुतके पठेतै।
हेरोद टुरोस आ सिदोनके लोकसबमे खिस्याल रहै। तब ओइसबसङे मिलके हेरोदसे भेटैले गेलै। रजाके मुख कारिन्दा बलस्तसके आपन पक्छमे कैरके ओकर सहायतासे रजा लग मेल करैले परस्ताब राखल्कै। कथिलेत ओइसबके देसमे सब खाइबला चिज हेरोदके देससे आबैछेलै।
कोइ तोहर उपर झगरा लग्याके पन्च लग लजाइत खिना रस्तेमे मिलैके कोसिस कर। नै त उ तोरा पन्चके अगा लेजाइतौ आ पन्च तोरा सिपाहीके जिमा लगाइतौ आ सिपाही तोरा जहलमे ढोइकदेतौ।
“तोहर बिरोधी अदालत लजाइछौ त रस्तेमे मेल कैरले, नै त बिरोधी तोरा नियायधिसके जिमा लगेतौ आ नियायधिस सिपाहीके आ सिपाही तोरा जहलमे ढोइकदेतौ।
कोइ तोहरसे कुछो माङेछौ त ओकरा दहै, तोहर सङे कोइ पैचा माङैछौ त ओकरा दैले इन्कार नै कर।
तहिनङे, कोन एहेन रजा हेतै जे दोसर बिरोधी रजासे लराइ करैले जेतै त आपनसङे रहल दस हजार लठैतसे ओकर बिरोधमे जुध करैले आबैबला बिस हजार लठैत सङे जुध भिरे सक्बै कि नै से पहिने बिचार नै करतै?
तै खातिर तोरासबमेसे जे हमर लेल आपनसङे भेल्हा सबचिज नै छोरतै त, हमर चेला बने नै सक्तै।”
महज देसके परजासबके ओकर बात निक नै लाग्लै, तै खातिर उसब ओकर पछा-पछा दुतसबके पठाइल्कै आ कहल्कै, ‘यि लोक हमरासब उपर राज करे से हमसब नै चाहैचियै।’