59 हम तोरासबके कहैचियौ, जाबेतक जरिबनाके एक-एक पैसा नै तिरबिही ताबेतक नै छुटबिही।”
महज ओते एकटा गरिब बिधुवा तामके दुइगो डलर दान करल्कै, जकर मोल एको पैसासे कम छेलै।
तब रजा एकदम खिस्याइलै आ ओकरा सब करजा नै सधाबैतक ओकरो जहलमे राइख देल्कै।”
भाइ-भैयासब, तोरासबके खातिर हरदम परमेस्वरके धन्यबाद देनाइ जरुरी छै। यि फेर योग्यकेभी चियै, कथिलेत तोरासबके बिस्बास परसस्त बरहैत ज्यारहलछौ आ तोरासबके परेम एक-दोसरमे बैढरहल छौ।
अतबे नै, अतेसे तोहर लग जायले खोज्तै त अतेसे जायले नै सकैक आ आबैले चाहतै त ओतेसे आबे नै सकैक कैहके तोरा आ हमरासबके बिचमे बहुत बरका गैहर खाइध छै।’
तब उसब दन्डके भागिदार हेतै, महज धरमीसब अनन्त जिबन पाबतै।”
“तकरबाद उ आपन बमा कता भेल्हासबके कहतै, हे परमेस्वरसे सराप पाबलाहा लोकसब। हमरसे दुर चैल जो! सैतान आ ओकर दुतसबके लेल तैयार करल कहियो नै मुझाइबला आइगमे चैल जो।
साँचे हम तोरासबके कहैचियौ। जबतक तु एक-एक पैसा चुक्ता नै करबिही तबतक अतेसे जाइले नै पाबबिही।