11 जकरिया भितरे रहै बखत एकटा परमेस्वरके स्वरगदुत धुप बारैबला बेदीके दहिनाकात देखा परलै।
तकरबाद छठम स्वरगदुत आपन तुरही फुकल्कै त हम परमेस्वरके अगा भेल सोनाके बेदीके चार सिंङसे निकलल एकटा अबाज सुनलियै।
स्वरगदुतसब त परमेस्वरके सेबा करैबला आत्मासब चियै। परमेस्वर ओकरासबके मुक्ती पाबैबला लोकसबके सहायता करैके लेल पठाइनेछै।
महज ओहै रात परभुके एकटा स्वरगदुत जहलके केबारसब खोइल देल्कै आ बाहर लज्याके कहल्कै,
तब स्वरगदुतसब ओकरासबके कहल्कै, “नै डेरा, देख, हम तोरासबके बहुत खुसीके सुसमाचार सुनाइबौ, जे सब लोकसबके लेल हेतौ।
स्वरगदुत मरियम लग आइबके कहल्कै, “गोर लागैची! तुहे किरपा पाबनेचिही।”
स्वरगदुत ओकरा कहल्कै, “हम गबरिएल चियै, हम परमेस्वरके अगामे ठार रहैचियै। तोहर सङे बात करैले आ असल समाध सुनाबैले परमेस्वर हमरा पठाइने छै।
परभुके स्वरगदुत ओहै ठाम देखा परलै, तब परभुके इजोत चारुओर चरबाहासबके उपर चम्कलै आ उसब एकदमसे डेरागेलै।