17 तोरासबके बेबस्थामे लिखल छौ कि, कोनो दुइगोराके एकेमन भ्याके देल साक्छी सुइकार करे जोकर हैछै।
मोसाके देल बेबस्थाके जे कोइ पालन नै करतै, तकरा एकोरती दया नै कैरके दुइ या तिन गोराके साक्छीसबके द्याल दोसी परमानके आधारमे मिरतुदन्ड दैछेलै।
महज उ तोहर बात नै सुन्तौ त, दुइ या तिन गोरेके आपन साथमे ल्याके सम्झाइले जो। कथिलेत धरमसास्तरमे कहल जखा दुइ या तिन साक्छीके अगा सब बात पक्का हेबे।
तैल्याके बिस्बाससे हमसब धरमी ठहरैले सकि कैहके खिरिस्ट आबैसे पहिने बेबस्था अपनासबके खिरिस्टतक पुगाइबला गारजन भेलै।
हम तेसर बेर तोरासबलग आइबरहल चियौ। पबितर धरमसास्तर अनुसार, “दुइ वा तिन साक्छीसबके कहल बातसे मातरे कोनो बात सत कैहके साबित हैछै।”
हमर दुइटा साक्छीसबके एक हजार दुइ सय साइठ दिनतक बोराके बस्तर लगाके अगमबानी बोलैके सक्ती हम देबै।”
बेबस्थाके अधिनमे रहैले चाहैबलासब हमरा यि कह, बेबस्था कि कहैछै तोरासबके थाह नै छौ?
हमसब लोकसबके देल साक्छीके त सुइकार करैचियै, महज परमेस्वरके देल साक्छी त ओइसबसे औरो महान छै। उ आपन बेटाके बारेमे साक्छी देने छै।
महज ‘उसब हमरा बिना कारन घिरना करल्कै’ कैहके ओइसबके बेबस्थामे लिखल बचन पुरा हैकेलेल यि सब भेलै।
येसु उसबके कहल्कै, “कि तोरासबके पबितर धरमसास्तरमे एहेन नै लिखल छौ, ‘हम कहैचियौ कि, तुसब इस्वरसब चिही?’