41 अतबेहेकमे यहुदीसब ओकर बिरोध करैत गनगनाबे लाग्लै, कथिलेत उ कहल्कै, “स्वरगसे उतैरके एल रोटी हम्ही चियौ।”
हम जिबनके रोटी चियै।
कथिलेत परमेस्वरके रोटी ओह्या चियै, जे स्वरगसे आइबके सन्सारके जिबन दैछै।”
भिरके बिचमे लोकसब ओकर बारेमे गुदुरफुसुर बतियाइले लाग्लै। कोइ “उ निक छै” कहैछेलै त कोइ “उ त लोकसबके बहकाबै छै” कहैछेलै।
ओहै समयसे ओकर चेलासबमेसे बहुतो गोरा पछा हटलै आ ओकरसङे जाइले छोइरदेल्कै।
यि बातसब सुइनके येसुके चेलासबमेसे बहुतो गोरा कहल्कै, “यि सिक्छा त एकदम करा छै। यि के माने सक्तै?”
एहेन लोकसब सन्तोखिया नै हैछै, हरदम दोसरके गल्ती निकालैछै आ अपना सेहो नै निक इक्छासबमे चलैछै, अपनेके बरका सम्झैछै आ आपन काम बनाइले दोसरके चापलुसी करैछै।
यि उ रोटी नै चियै, जे तोरासबके पिता-पुरखासब खेल्कौ आ मैरगेलौ। महज जे यि रोटी खेतै, उ सबदिन जिबित रहतै।”
येसु ओइसबके जबाब दैत कहल्कै, “तुसब आपसमे गनगन नै कर।
यि देखके सब लोकसब गुदुर-फुसुर करे लाग्लै, “यि त पापीके घरमे मेजमान बनैले गेलै!”
तब फरिसीसब आ धरमगुरुसब गुनगुनावे लाग्लै “यि लोक त पापी लोकसबके स्वागत करैछै आ ओइसबके सङे-सङे बैठके खान-पिन करैछै।”
फरिसी आ यहुदी धरमगुरुसब आइबके येसुके चेलासबके गनगनाबे लाग्लै, “कथिले तुसब बटी उठाइबला आ पापीसबसङे मिलके खान-पिन करैचिही?”
अपनासब गनगन नै कर जनङ ओइसबमेसे कतहेक गोरे करल्कै आ मिरतुके दुत ओइसबके नास करल्कै।
जखन यहुदी अगुवासब यरुसलेमसे पुजारी आ लेबीके युहन्ना लग “तु के चिही?” कैहके पुछैले पठेल्कै।