15 लोकसब आइबके जबरदस्ती ओकरा रजा बनाबैले ल्याजेतै से जाइनके येसु फेनो असगरे पहार दिसन चैलगेलै।
तब येसु जबाफ देल्कै, “हमर राज यि सन्सारके नै चियै। हमर राज यि सन्सारके रहतियै त हमरा पछुवाइबला हमर लेल लराइ करतियै आ हम यहुदीसबके हाथमे नै परतियै। महज हमर राज यि सन्सारके नै चियै।”
“परभु परमेस्वरके नाममे आबैबला रजा धैनके चियै। स्वरगमे सान्ती आ परमेस्वरके महिमा हेबे।”
तब येसुके अगा-अगा चलैबला आ पछा-पछा आबैबलासब जयजयकार करे लाग्लै, “होसन्ना! धैनके उ, जे परमपरभुके नाममे आबैछै!
परमेस्वरके नजरसे सिरिस्टीके कोनो चिज नै छुपलछै। ओकर नजरके सामने सब बात खुल्ला आ परस्टछै। ओकरे अपनासबके करल कामके लेखा दैलेपरतै।
“हम लोकसबसे परसन्सा नै चाहैचियै,
तब येसु पहाड़मे ज्याके आपन चेलासबसङे ओतै बैठलै।
लोकसबके बहौत बरका भिर देखके येसु पहार उपरमे गेलै आ ओते बैठलै, तकरबाद चेलासब ओकरलग एलै।
तालके कातमे एकेटा नाह मातरे छेलै आ आपन चेलासबसङे येसु ओइ नाहमे नै चरहल रहै, महज ओकर चेलासब मातरे चरहल छेलै कैहके तालके ओइपार ठारभेल लोकसबके काइलखिनाके भोरे याद परलै।