32 महज कोइ दोसर गोरा हमर बारेमे गबाही दैछै आ हम जानैचियै कि, हमर बारेमे उ जे गबाही दैछै उ सत छै।
हम जानैचियै कि ओकर आग्या अनन्त जिबन चियै। ओहैसे पिता हमरा जे कहैले लगाइनेछेलै ओह्या बात हम बाजैचियै।”
साँचोके उ के चियै से हम नै चिन्है छेलियै, महज जे हमरा पानीसे बप्तिस्मा दैले पठाइल्कै ओह्या हमरा कहल्कै, जकर उपरमे पबितर आत्मा उतैरके बैठल देखबिही ओह्या पबितर आत्मासे बप्तिस्मा दैबलाहेतौ।
तब स्वरगसे एहेन एकटा अबाज एलै, “यि हमर दुलरुवा बेटा चियै, अकरसे हम बहौत खुसी चियै।”
आ पबितर आत्मा पौरकी के रुपमे उपरसे आइबके येसुके उपर बैठलै तब स्वरगसे एहेन एकटा अबाज एलै, “तु हमर दुलरुवा बेटा चिही, तोहर से हम बहुत खुसी चियौ।”
तब स्वरगसे एकटा एहेन अबाज एलै, “तु हमर दुलरुवा बेटा चिही, तोहरसे हम बहौत खुसी चियौ।”
पतरुस यि बात बाजतेछेलै कि तखुन्ते एकटा चम्कौवा बादल एलै आ छाहसे ओइसबके झाइपदेल्कै। तकरबाद ओइ बादलसे एकटा एहेन अबाज एलै, “यि हमर दुलरुवा बेटा चियै, अकरसे हम बहौत खुसी चियै, अकर बात धियानसे सुन।”
हमरा कोनो लोकके गबाहीके जरुरी नै छै, महज हम यि बात अहै खातिर कहैचियौ कि तोरासबके उदार हेबे।