6 ओते याकुबके इनार छेलै। येसु चलैत-चलैत थाइकके ओहै इनारके कातमे बैठल छेलै। तै बखत दुपहर भेल छेलै।
कथिलेत अपनासबके परधान पुजारी अपनासबके दुरबलतामे साथ नै दैबला पुजारी नै चियै। उ अपनेसब जखा सब बातमे परिक्छामे परलै महज तैयो पाप नै करल्कै।
ओहैसे सब बातमे उ आपन भाइ-भैयासब जखा बनैले आबस्यक छेलै। ताकि उ परमेस्वरके सेबामे दयालु आ बिस्बासयोग्य परधान पुजारी बन्लै आ लोकसबके पाप छमा दैकेलेल उ आपने बली भेलै।
तब अचानक तालमे बरका अन्हर-बिहाइर चल्लै आ पानीके ढेहसे नाह डुबेलाग्लै। महज येसु सुतल छेलै।
दिनके बारह बजेसे तिन बजे तक पुरे देस अन्हारे रहलै।
चालिस दिन आ चालिस रात येसु उजार जगहमे उपासे रहलै आ तकरबाद उ बहौत भुख्याल छेलै।
कथिलेकी अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके अनुगरह तोरासबके थाहे छौ, उ धनिक छेलै तयौ तोरासबके लेल उ गरिब भेलै ताकि ओकर गरिबीसे तुसब धनिक बनैले सक।
तब येसु जबाफदैत कहल्कै, “दिनमे बारह घन्टा नै हैछै से? दिनमे चलैबला लोकके ठेस नै लागैछै, कथिलेत उ अइ सन्सारके इजोतमे देखैछै।
तब येसु ओकरा जबाफ देल्कै, “नरहियाके सोइन्ह छै आ अकासके चिरै चुरगुनके खोता छै, महज मानबके बेटाके लेल मुरोटा राखैले ठाम नै छै।”
उ आपन जेठका बेटाके जलम देल्कै तब ओकरा गुदरीमे लपेटके गोहालिके नाइदमे सुतेल्कै कथिलेत ओकरासबके धरमसलामे ठहरैले कतौ ठाम नै मिल्लै।
येसु सामरिया परदेसके सुखार नामके गाममे पुग्लै। उ गाम याकुब आपन बेटा योसेफके देल्हा जमिनके लगेमे छेलै।
तहै बखत एकटा सामरी जनी पानी भरैले ओते पुग्लै। येसु ओकरा कहल्कै, “हमरा पानी पियैले दे।”
यि इनार त हमरासबके पुरखा याकुब बन्यादेनेछै। ओकर बेटा-बेटीसब आ मालजाल अहै इनारके पानी पियैत रहै। कि अहाँ हमरासबके पुरखा याकुबोसे बरका चियै से?”