12 यि इनार त हमरासबके पुरखा याकुब बन्यादेनेछै। ओकर बेटा-बेटीसब आ मालजाल अहै इनारके पानी पियैत रहै। कि अहाँ हमरासबके पुरखा याकुबोसे बरका चियै से?”
जनङकी घरसे बेसी घर बनाबैबलाके बेसी आदर हैछै, तहिनङ मोसासे बेसी येसु आदरके योग्यछै।
ओते याकुबके इनार छेलै। येसु चलैत-चलैत थाइकके ओहै इनारके कातमे बैठल छेलै। तै बखत दुपहर भेल छेलै।
नियाइके दिनमे दछिनसे सेबा देसके रानी खरा भ्याके यि पुस्ताके लोकसबके दोस लगाइतै। कथिलेत उ बहुत दुरसे सोलोमन रजाके ग्यानके बातसब सुनैले एलछेलै। महज देख, एक गोरा छै जे सोलोमन रजासे बरका छै।
कि तु हमरासबके पुरखा अबराहमोसे महान चिही? उ त मरलै आ अगमबक्तासब सेहो मरलै। तु अपने-आपके के चियै कैहके ठानैचिही?”
येसु सामरिया परदेसके सुखार नामके गाममे पुग्लै। उ गाम याकुब आपन बेटा योसेफके देल्हा जमिनके लगेमे छेलै।
येसु जबाब देल्कै, “यि पानी पियैबला सबकोइ फेनो पियासले रहतै।
हमरासबके सामरी पुरखासब त यि पहाड़मे परमेस्वरके आराधना करैछेलै। महज अहाँ यहुदीसब कहैचियै कि आराधना करैबला ठाम यरुसलेम मातरे चियै।”