5 तब येसु ओइसबके चाल करैत कहल्कै, “हौ भाइसब! कि तोरासबके माछ भेटलौ?” उसब ओकरा जबाफ देल्कै, “नै”।
हमर परमेस्वर तोरासबके सब आबसेक्तासब पुरा कैरदेतौ। खिरिस्ट येसुमे भेल असिम भन्डारसे तोरासबके आबसेक्ता परल सबचिज पुरा कैरदेतौ।
हौ बाबुसब, हम अहाँसबके लिखैचियै कथिलेत जे सुरुवेसे छेलै ओकरा अहाँसब चिन्हैचियै। हे जबानसब, हम तोरासबके लिखरहलचियौ, कथिलेत तुसब ओइ दुस्ट सैतानके जितनेचिही।
तुसब आपन जिबनके रुपैया पैसाके मोहसे दुर राख। तोरासबसङे जे छौ ओहैमे सन्तोख कर, कथिलेकी परमेस्वर कहनेछै, “हम तोरा कोनो हालतमे नै छोरबौ, हम तोरा कोनो हालतमे नै त्यागबौ।”
हमर पिरिय धियापुतासब, यि अन्तिम घरी चियै। खिरिस्ट बिरोधी आबैबला छै से तुसब सुन्नेचिही। खिरिस्टके बहौत बिरोधीसब त आइबगेल छै। तहैसे अपनासब यि अन्तिम घरी चियै से बात जानैचियै।
जब साँझ हेबे लाग्लै तब चेलासब आइबके येसुके कहल्कै, “यि ठाम बस्तीसे बहौत दुर छै आ साँझ परे लाग्लै। भिरके बिदाह कैरदिय आ उसब लग-पासके गामसबमे ज्याके आपन लेल कुछ खाइबला चिजसब किनके खेतै।”
उसबसङे कन्की-कन्की माछोसब छेलै। येसु माछोसबके लेल धन्यबाद द्याके लोकसबके बाइट दैकेलेल चेलासबके लगेल्कै।