तब येसु उसबके जबाफ देल्कै, “साँचेके हम तोरासबके कहैचियौ, यदी तोरासबमे बिस्बास छौ आ सङका नै कैरके यि अन्जिरके गाछके जे हम करलियै अतबेक नै, महज यि पहारके ‘तु अतेसे उखैरके समुन्दरमे खस’ कहबिही त तहिनङे हेतौ।
महज साँचोके हम तोरेसबके कहैचियौ, हम अतेसे जेबौ तब मातरे तोरासबके असल हेतौ। कथिलेत यदी हम नै जेबौ त तोरासबके सल्लाह दैबला पबितर आत्मा तोरासबके लग नै एतौ। महज जब हम जेबौ, तब हम ओकरा तोरासबके लग पठाइबौ।
अहैसे परमेस्वर पिता आपन देहना हाथ कात बैठेल्कै आ आपन परतिग्या अनुसार ओकरा पबितर आत्मा देल्कै। ओह्या पबितर आत्मा हमरासबके देने छै, जे अहाँसब देखैचियै आ सुनैचियै।
तब दुरेसे हरियर पतासे भरल अंजिरके गाछ देखके ओइमे फल भेटतै कि कैहके उ ओते गेलै। जब उ ओते पहुचलै ओइ गाछमे पता बाहेक कुछो नै भेटलै, कथिलेत तै बखत अंजिर फरैबला समय नै भेलरहै।