1 निस्तार पाबैनसे पहिने, येसु अइ सन्सार छोइरके पितालग जाइबला समय आइबगेल छै से उ जानैछेलै। तब उ सन्सारमे भेल आपन चेलासबके परेम करल्कै आ अन्तिम समयतक उसबके परेम कैरते रहलै।
येसु ओइसबके कहल्कै, “मानब बेटाके महिमा परगट हैबला समय आइबगेल छै।
हमसब एक-दोसरके परेम करैचियै कथिलेकी परमेस्वर हमरासबके पहनिये परेम करल्कै।
आब हम तोरासबके एकटा लबका आग्या दैचियौ, तुसब एक-दोसरके परेम कर। जहिनङ परेम हम तोरासबके करनेचियौ तहिनङे तुहुसब एक-दोसरके परेम कर।
हम पितालगसे सन्सारमे एलचियै, आब फेनो सन्सार छोइरके पितालग घुइमके ज्यारहल चियै।”
येसु जानैछेलै कि पिता हमर हाथमे सबचिज देनेछै आ हम परमेस्वरसे एलचियै आ परमेस्वर लग ज्यारहल चियै।
आपन उपर आबैबला सब बात येसुके थाह छेलै, तैल्याके अगा ज्याके उसबके पुछल्कै, “तुसब ककरा ताकैचिही?”
अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट आबैबला दिनमे तुसब निरदोस रह कैहके उ तोरासबके आखिरतक बौकार बनाइतौ।
जहिनङे हम यि सन्सारके नै चियै, तहिनङे ओहोसब यि सन्सारके नै चियै।
येसु यि सब बात कहलाके बाद स्वरग दिसन ताइकके कहल्कै, “हे पिता, आब समय आइबगेल छै। अहाँ आपन बेटामे महिमा परकट करु, ताकि बेटो अहाँके महिमा परकट करे।
बिस्बास योग्य साक्छी आ मिरतुसे सबसे पहिन्का बेर जिबित भेल सन्सारके रजा सबके रजा, येसु खिरिस्टके तरफसे तोरासबके अनुगरह आ सान्ती मिले। उ अपनासबके परेम करैछै आ आपन लहुसे अपनासबके पापसे छुटकरा देनेछै।
यदि अपनासब खिरिस्टमे करल सुरुके भरोसाके अन्ततक जोगाके राखबै त, अपनोसब खिरिस्टसङे साझा हकदार हेबै।
हे पिता, सन्सार सिरिस्टी हैसे पहिने अहाँसङे हमर जे महिमा छेलै, ओह्या महिमासे आब अहाँके अगा हमरा महिमीत करु।
तब उ चेलासब लग आइबके ओइसबके कहल्कै, “कि अखनियो तुसब सुतले चिही आ आरामे करैचिही? देख, समय नजदिक आइबगेल छौ। मानबके बेटा पापी लोकके हाथमे पकराबैले लागल छै।
अहै खातिर तोरासबके आपन मन तैयार राख, आत्म संयमी बन आ येसु खिरिस्ट आबै बखत तुसब पाबैबला अनुगरहमे पुरा आसा राख।
यह्या हमरासबके इक्छाछै कि तोरासबके यि जोस आखिरतक हेबे आ तोरासबके आसा पुरा हेबे।
महज खिरिस्ट त घरके अधिकार पाबल बिस्बासयोग्य बेटा भ्याके सेबा करल्कै। यदि हमसब आपन आसामे अन्तिमतक भरोसा आ गर्भ कैरते रहबै त अपनोसब परमेस्वरके घरके सदस हेबै।
यि सब बात हैतोपरभी अपनासबके परेम करैबला खिरिस्टे दुवारा हमसब यि सब चिज उपर बरका जित पाबनेचियै।
हम ओकरासबके अहाँके चिन्हादेनेचियै आ अहाँके चिन्हाइते रहबै, ताकि जे परेम अहाँ हमरा करलियै, ओह्या परेम ओइसबमे रहे आ हम ओइसबमे रही।”
‘हम अतेसे ज्यारहल चियै आ फेनो तोरेसबलग घुइमके एबौ’ कैहके कहल हमर बात त तुसब सुन्बे करनेचिही। यदी तुसब हमरा परेम करतिही त, हम पितालग ज्यारहल चियै से सुइनके तुसब खुसी हेत्ही, कथिलेकी पिता हमरसे महान छै।
तकरबाद यहुदीसबके निस्तार पाबैन लगच्या गेलछेलै आ गाम-गामसे बहुतो लोकसब पाबैनसे पहिने अपनाके सुध करैले यरुसलेममे गेलै।
तैखातिर उसब येसुके पकरैले ताकैछेलै, महज कोइ नै ओकर उपरमे हाथ लगाइल्कै। कथिलेत ओकर समय अखुन तलिक नै एलछेलै।
तब येसु उसबके कहल्कै, “हमर लेल अखुनोतक ओते जाइले उचित समय नै एलछै। महज तोरासबके लेल कोनोभी समय उचितछौ।
तै बखत यहुदीसबके निस्तार पाबैन लगचियाल छेलै।
हम सबदिन मन्दिरमे तोरेऔरकेसङे छेलियौ। महज हमरा पकरैले तोरौरके साहस नै करलिही। आब तोरौरके काम करैबला समय उहे चियौ आ सैतानके सक्ती ऐहनङे राज करतौ।”
येसुके स्वरग दिसन जाइके दिन नजदिक आवेलाग्लै तब उ यरुसलेम दिसन जायैले परतै से निरनय करल्कै।
हम तोरासबके आग्या करल सब बात मानैले ओकरासबके सिखा। देख, हम युगके अन्ततक सबदिन तोरासबके सङे चियौ।”
येसु यि बात मन्दिरमे भेटी चरहाबैबला बाकसके लगमे सिक्छा दैतकाल कहने छेलै। तैयो ओकरा कोइने पकरल्कै, कथिलेकी ओकर समय नै एलछेलै।
यहुदीसबके निस्तार पाबैन लगच्या गेल छेलै। तहै समयमे येसु यरुसलेम गेलै।
यहुदासङे पैसाके बटुवा छेलै तैल्याके कोइ-कोइ सोच्ने छेलै कि येसु पाबैनके लेल कुछो समान चाही से किनके आन या कुछ गरिबोसबके बाइट दहै कहने हेतै।
महज हम पिताके परेम करैचियै से बात सन्सारके सबलोक जाने कैहके हम सबकाम ओकरे आग्या अनुसार करैचियै। आब उठ आ अपनासब अतेसे चल।”
जब येसु सबकाम पुरा भेलै कैहके थाह भेलै से जाइनके पबितर धरमसास्तर पुरा हैके उदेस्यसे “हमरा पियास लाग्लै” कहल्कै।