परमेस्वर मन्डलीमे सबसे पहिने परेरितसब, दोसर अगमबक्तासब, तेसर गुरुसब, तब अचमके काम करैबलासब, बिमारसबके निक करैबलासब, दोसरके सहायता करैबलासब, परसासन चलाइबलासब आ आन भसा बोलैबलासबके नियुक्त करने छै।
“तोहे धरमगुरुसबके आ फरिसीसबके धिक्कार! तुसब कपटी चिही! कथिलेत तुसब स्वरगके राजके केबार खोलैबला कुजी त लेल्ही, महज नै अपने ढुकलिही नै दोसरके ढुकैले देल्ही।
तोरासबके अगुवासबके कहल बात तुसब मान आ ओकरासबके अधिनमे रह। आपन कामके लेखा परमेस्वरके दैलेपरतै कैहके उसब तोरासबके आत्मामे देखभाल करतौ। ओकरासबके कहल बात मानबिही त उसब आपन काम खुसिसे करतौ। यदि दुख माइनके करबिही त तोरासबके कुछो फाइदा नै हेतौ।
“ककरो दोस नै लगा तोरोसबके परमेस्वर दोस नै लगाइतौ। दोसरके गलत नै ताक तब परमेस्वर तोरोसबके गल्ती नै ताकतौ। लोकसबके छमा दहै तब परमेस्वर तोरोसबके छमा करतौ।