17 सब असल आ सब सिध दान स्वरगसे आबैछै। यि बरदान इजोतके पितासे आबैछै। उ छाह जखा कहियो नै बदलैछै।
युहन्ना जबाफ देल्कै, “जाबेतक परमेस्वरसे नै देतै ताबे तक लोकके कुछो नै मिल्तै।
अहिनङके तुसब दुस्ट रइहतो परभी आपन धियापुतासबके असल चिज दैले जानैचिही त, स्वरगमे रहैबला तोरासबके पिता, ओकरासे माङैबलासबके औरो कतेक बेसीसे असल चिज देतै।
येसु खिरिस्ट काइल, आजु आ सबदिन एकसमान रहैछै।
तब येसु फेनो लोकसबके कहल्कै, “सन्सारके इजोत हम्ही चियौ। हमर पछा चलैबला अन्हारमे कहियो नै चल्तै, महज उ जिबनके इजोत पाबतै।”
जे बात हमसब परमेस्वरके बेटा येसुसे सुनलियै से बात एह्या चियै कि, परमेस्वर इजोत चियै आ ओकरमे एकोरती अन्हार नै छै।
महज स्वरगसे आबैबला बुइध त सबसे पहिने असल हैछै, तकरबाद उ सान्ती दैबला, नम्र, बिचारसिल आ दयासे भरल रहैछै आ असल कामसे परकट हैछै। अइमे पक्छपात करैबला बात आ छलकपट करैबला बात नै रहैछै।
कथिलेकी परमेस्वरके अनुगरहसे तुसब बिस्बाससे बच्याल गेलचिही। तुसब आपनेसे कोसिस कैरके नै, यि त परमेस्वरके देल बरदान चियौ।
तुसब खराब हैतोपरभी आपन धियापुतासबके असल चिजसब दैले आबैछौ त, औरो तोरासबसे बेसी स्वरगमे रहैबला पिता, ओकरसङे माङेबलाके पबितर आत्मा दैछै!”
के तोरासबके औरोसे बरका बनेल्कौ? कि तोरासबसङे जे छौ, उ परमेस्वर नै देल्कौ? यदि तुसब उ पाबनेचिही त, कथिले घमन्ड करैचिही?
साँचो परेम यि चियै कि, हमसब परमेस्वरके परेम नै करलियै महज तैयो परमेस्वर अपनासबके परेम करल्कै आ अपनासबके पापके बलिहैके लेल आपन बेटाके पठाइल्कै।
हम एहो परथना करैचियौ कि, तोरासबके हिरदयके आँख खुले आ कोन आसाके लेल उ तोरासबके बोलेल्कौ आ पबितर जनसबमे ओकर महिमीत उतराधिकारके सम्पैत कि चियै, से तुसब जानैले सक।
साँचोके इजोत उ चियै जे सन्सारके सबकोइके इजोत दैछै उ इजोत आइबरहल छेलै।
उ सहरमे इजोतके लेल सुरुज आ चानके आबस्यक नै छै, कथिलेत परमेस्वरके महिमा ओतेका इजोत चियै आ थुमा आपने चिरखा चियै।
“अन्हारमे इजोत चम्के” कहैबला परमेस्वरे हमरासबके हिरदयमे इजोत चमकाइनेछै। अहैलेल परमेस्वरके महिमा महान चियै कैहके हमसब जानैचियै। साँचोके उ महिमामय ग्यानके इजोत खिरिस्टके चेहरामेछै।
ओते कहियो रात नै हेतै, ओते दिया या रौदके जरुरत नै परतै कथिलेत परभु परमेस्वरे ओइसबके लेल इजोत हेतै आ उसब सबदिन राज करतै।
महज तोरौरके बिचमे ककरो-ककरो बुइधके कमी छौ त उ परमेस्वरसे माङे आ परमेस्वर तोरासबके उदार चितसे परसस्त कैरके देतौ।
कथिलेत पाप करैबलाके बैन मिरतु चियै, महज फोक्टेमे देल परमेस्वरके बरदान त अनन्त जिबन चियै जे अपनासबके परभु येसु खिरिस्टमे देनेछै।
एहेन बुइध स्वरगसे नै आबैछै, महज यि त सन्सारसे, लोकके आपन चाहनासे आ सैतानसे आबैछै।
कथिलेकी खिरिस्टके लेल तोरासबके यि देलगेलछौ, कि तुसब ओकरमे बिस्बास मातरे कैरके नै महज ओकर खातिर दुख सेहो भोगैले परतौ।
यि बात सुइनके परभुमे बिस्बास करैबला यहुदीसब पतरुसके दोस लगाइले छोइरदेल्कै आ परमेस्वरके परसन्सा करल्कै, “आब त परमेस्वर आनो जातीसबके पापसे पस्चाताप कैरके अनन्त जिबन पाबैके अबसर देने छै।”
इजराएलके लोकसबके पस्चातापके खातिर आ ओइसबके पापसे छमा दैके खातिर परमेस्वर येसुके परभु आ मुक्तीदाता बनाके आपन देहना कात बैठेल्कै।
येसु निकोदेमसके कहल्कै, “साँचोके हम तोरासबके कहैचियौ, जाबेतक फेनोसे लोक नया कैरके जलम नै लेतै ताबे तक उ परमेस्वरके राज देखे नै सक्तै।”
उ अजर-अमर रहैबला आ उ एहेन इजोतमे बास करैछै जकर लगमे कोइ नै जाइले सकैछै। ओकरा कोइयो नै देखने छै आ नै देखे सक्तै। सब आदर आ सब सक्ति, सबदिन ओकरे चियै। आमेन।