18 तोरासबके हाथसे छुबैले नै सकैबला सिनै पहारमे नै एलचिही, आइगके धिधरा, करिया मेघ, खुटखुट अन्हार, हबा-बिहाइरके लगो नै एलचिही।
कथिलेत परमेस्वर अपनासबके डरके आत्मा नै महज, सक्ती, परेम आ आपनके बसमे राखैबला आत्मा देनेछै।
जब दोसी ठहराबैबला बेबस्था महिमामय छेलै त कि धरमी ठहराबैबला काम ओइसे बेसी महिमामय नै हेतै?
पाप तोरासबमे अधिन नै करे, कथिलेकी तुसब बेबस्थाके अधिनमे नै, महज परमेस्वरके अनुगरहमे बचल चिही।
कथिलेत तुसब फेनसे दास बनैले डरके आत्मा नै पाबनेचिही बरु तुसब पोसपुत हैले पबितर आत्मा पाबनेचिही, तैल्याके हमसब परमेस्वरके “हे हमर अब्बा, पिता!” कैहके पुकारैचिही।
मिरतु आनैबला बेबस्था पथलके सिलेटमे खोपके लिखल छेलै। उ बेबस्था एहेन महिमामय भ्याके एलै कि ओकर चमकसे इजराएलीसब मोसाके चेहरा देखैले नै सकल्कै, महज उ चमक हराइते जाइतरहै। मिरतु आनैबला बेबस्था अनङ छेलै त,