27 तोरासबमेसे जतहेक गोरे खिरिस्टमे बप्तिस्मा लेनेचिही, तु सबकोइ खिरिस्टके धारन करनेचिही।
महज येसु खिरिस्टके स्वभाबके धारन कर आ पापी स्वभाबके इक्छा पुरा करैबला बातमे धियान नै दहै।
हमसब चाहे यहुदी हेबे, चाहे गिरिक, चाहे दास हेबे, चाहे स्वतन्तर, सबकोइ एके पबितर आत्मासे बप्तिस्मा पाबनेचियै आ एके देह भेलचियै। तब अपनासबके एके पबितर आत्मा देनेछै।
वह्या पानी बप्तिस्माके एकटा रुप चियै, जे तोरासबके बचाबैछौ। यि देहके मैल उगारनाइ नै चियै, महज सुध बिबेकसे परमेस्वरमे करलगेल समरपनता चियै। यि मिरतुसे भेल येसु खिरिस्टके पुनरुथानसे तोरासबके बचाइछौ।
आब त तुसब लया स्वभाब धारन करनेचिही। तुसब परमेस्वरके पुरा ग्यान पाबैले सक कैहके सिरिस्टीकरता आपन स्वरुपमे तोरासबके लया बन्यारहलछौ।
लया स्वभाब धारन करैके लेल तुसब परमेस्वरके स्वरुपमे बनल चिही, अहैसे परमेस्वरके इक्छा जखा तोरासबके चालचलन धरमी आ पबितर हेबे।
पतरुस ओइसबके कहल्कै, “पस्चाताप कर आ तोरौरके पापसे छमा पाबैके खातिर येसु खिरिस्टके नाममे तोरौरके सबकोइ बप्तिस्मा ले, तोरासबके पबितर आत्माके बरदान पाबबिही।
अहिनङ कैरके, येसु खिरिस्टमे बिस्बास करैबला सबके परमेस्वर धरमी ठहराइनेछै, कथिलेत उ ककरो भेदभाव नै करैछै।
जब उ आ ओकर घरके सबलोक बप्तिस्मा लेल्कै आ हमरासबके आगरह करल्कै, “यदी अहाँसब साँचोके हमरा परभुके बिस्बासी कहैचियै त हमर घरमे आइबके रहु।” आ उ हमरासबके जबरजस्ती करेलाग्लै ताकि हमसब ओकर घरमे जाइ।
कथिलेत तखुन तक ओकरासबमेसे कोइ नै पबितर आत्मा पाबने रहै। उसब मातरे परभु येसुके नाममे बप्तिस्मा लेने रहै।
यि बात कैहते मातर साउलके आँखसे पपरा जखा कुछो खस्लै आ तखुन्ते उ फेनो देखे लाग्लै। तब उ उइठके बप्तिस्मा लेल्कै,
महज बाबु आपन नोकरसबके बोल्याके कहल्कै, ‘झट दबर सबसे असल बस्तर आइनके अकरा पिन्हादहै। ओकर हाथमे औंठी आ टाङमे जुता लगादहै,
बादल ओइसबके रस्ता देखाइत ल्यागेलै आ उसब समुन्दरके बिच हैत मोसाके पछा गेलै आ यि उसबके लेल बप्तिस्मा ल्याल जखा भेलै।