7 बास्तममे दोसर सुसमाचार नै छै, महज कोइ-कोइ एहेन छै, जे तोरासबके अलमलमे पाइरके खिरिस्टके सुसमाचारके बिगारैले चाहैछै।
हमसब सुन्नेचियै कि, हमरासबके बिचसे कोइ-कोइ अहाँसब लग जाके हमरासबके आदेसे बेगर अहाँसबके मनमे तकलिफ कैरके कतहेक बातसे दुख देने छै।
तुसब हमर कहल बातसबसे दोसर दिसन मन नै लागबिही कैहके हमरा परभुमे पुरा भरोसाछै। जेसब तोरासबके बहक्याके गलत रस्तामे ल्याजेतौ ओइसबके परमेस्वर सजाय देतै।
कथिलेकी एहेन लोकसब झुठा परेरितसब आ छली काम करैबलासब चियै। उसब खिरिस्टके परेरितसबके भेस धैरके चलैबलासब मातरे चियै।
तोरासबके अलमलमे राखैबलासब त खतना मातरे कथिले, बरु पुरे अङ काटलासे निक हेतियै।
हमसब आपन फैदाके लेल परमेस्वरके बचन परचार करैबला बेपारी नै चियै। महज हमसब इमान्दार भ्याके खिरिस्टके सेबकके रुपमे परमेस्वर हमरासबके देखैछै से बात जाइनके ओकर बचन परचार करैचियै।
आबसे जाती-जातीके लोकसबके नै ठगे कैहके स्वरगदुत ओकरा नरकमे फेकदेल्कै आ बन कैरके मोहर लग्यादेल्कै। एक हजार बरिस बितलाकेबाद कुछ देरके लेल खोइलदेतै।
यदि कोनो लोक तोरासबलग आइबके एहैन सिक्छा नै सिखाइछौ त ओइसबके देहरीयोमे टपैले नै दहै आ गोरलगीयो नै कर।
हमर पिरिय भाइ-भैयासब, हमरसङे पबितर आत्मा छै कहैबला जकरे-तकरेमे बिस्बास नै कर, महज ओइसबसङे परमेस्वरके आत्मा छै कि नै छै, जाँचके देख कथिलेत बहौत झुठा अगमबक्तासब सन्सारमे एलछै।
महज उ जानबर आ ओकर अगा अचमके चेन्हा देखाइबला झुठा अगमबक्ता दुनु पकराउमे परलै। एहैन अचमके कामसे झुठा अगमबक्ता ओइ जानबरके छाप लगाइबला आ मुरती पुजा करैबलासबके बहकाइने छेलै। दुनुके जिबिते आइगके धिधरामे फेक देल्कै।
पहिन्का जानबरके लेल देखाइबला अजगुतके चेन्हासब दुवारा उ सन्सारके सब लोकसबके बहकेल्कै। तरबारके बहौत गैहर चोटसे निक भेल ओइ जानबरके सम्मानमे एकटा मुरती बनाबैके आदेस दोसर जानबर सन्सारके लोकसबके देल्कै।
अहिनङे उ अजेगर, जे पहिन्का साँप चियै, जकर नाम दुस्ट आत्मा आ सैतान सेहो चियै, जे पुरे सन्सारके भरमाके राखने छेलै, ओकरा आ ओकर दुतसबके सङे स्वरगसे पिरथिबीमे फेक्नेछेलै।
महज तोहर बिरोधमे हमरा यि कहैकेछै कि, तु इजबेल कहाइबली जनीके सहन करैचिही। जे आपनेके अगमबादिनी कहैछै आ आपन सिक्छासे हमर सेबकके भरमाके बेबिचार करैले आ मुरतिपुजामे चरहाल चिज खाइले सिखाबैछै।
महज तोरासबमे एकटा असल गुन यि छौ कि हमरे जखा तुहुसब निकोलाइटसके रस्तामे चलैबलासबके कामके घिरना करैचिही।
तोहर करल मेहनतके काम आ तोहर धिरज हमरा थाहछै। तु दुस्ट लोकसबके सहन करैले नै सकैचिही कैहके हमरा सेहो थाहछै। परेरित नै चियै तैयो आपनके परेरित कहैबलासबके तु जाँच कैरके झुठ साँच पता लगाइनेचिही सेहो थाहछै।
कथिलेकी परमेस्वरके आदर नै करैबला कोइ-कोइ पैहनिए दोसी ठहरल लोकसब तोरासबके बिचमे ककरो थाह नै द्याके ढुकल छौ। उसब परमेस्वरके नै मानैछै। परमेस्वरके देल अनुगरहके अधलाह कामसब करैले हथियार बनाइनेछै तब येसु खिरिस्टके एक मातरे परभु आ मालिक चियै सेहो कहैले इन्कार करैछै।
कथिलेत बहुतो धोखा दैबलासब सन्सारके बहुतो ठामसबमे पुइगगेल छै, जेसब येसु खिरिस्ट देहधारी भेल छै कैहके नै सुइकारैछै। एहैन लोकसब धोखा दैबला आ खिरिस्ट बिरोधी चियै।
हम यि सब बात तोरासबके भरममे पारैबलासबके बारेमे लिख्नेचियौ।
उसब सच बातसे दुर भटकल घुरैछै। लोकसब मैरके जि उठैबला काम पैहने भ्यागेल्छै, कैहके कतहेक लोकके बिस्बासके बिगाइर देने छै।
आबसे हमरा कोइने दुख देबे, कथिलेत हम खिरिस्ट येसुके दास चियै से परमान देखाबैले आपन देहमे ओकर चोटके डामसब धारन करनेचियै।
झुठा बिस्बासीसब त तोरासबके उपर बहुत मतलब देखाइछौ, महज असल सोइचके त नै। उसब त हमरसे दुर कैरके आपने दिसन तानैले चाहैछौ।
खतनाके यि बात उठलै कथिलेत कतहेक झुठा बिस्बासीसब बहाना कैरके अपनासबके बिस्बासीसबके जेरमे एलै। उसब खिरिस्ट येसुमे भेल अपनासबके स्वतन्तरताके चेवा करैले आ हमरासबके बेबस्थाके दास बनाइले चाहैछेलै।
हमसब सब किसिमके घोसैरके करैबला सरमके कामसब त्यागनेचियै। हमसब धुर्त काम नै करैचियै नै त परमेस्वरके बचनके गलत हिसाबसे परयोग करैचियै। महज परमेस्वरके सामने हमसब खिरिस्टके बारेमे सत बात मातरे बोलैचियै, ताकि कोनो लोकसबके मनमे हमसब छल करैचियै कैहके दोस लगाइले नै पाबे।
अहैसबके बिचसे झुठ बात सिखाइबला लोकसब निकल्तौ, जे बिस्बासीसबके बहक्याके आपन दिसन तान्तौ।
“ऐ सैतानके बच्चा, सब सतकरमके दुस्मन, तु सबकिसीमके छलकपट आ बैमानीसे भरल चिही! कि तु सोझ बाटके टेढ करैले नै छोरबिही?
कथिलेत झुठा खिरिस्ट आ झुठा अगमबक्तासब देखा परतौ। सम्भब त अचमके कामसब आ चेन्हासब देख्याके परमेस्वरके छानल लोकसबके बहकेतौ।
तोरासब खिरिस्टके अनुगरहमे बोलाइबला परमेस्वरके अतहेक जल्दी बिसैरके दोसर सुसमाचार दिसन लागल देखके हमरा त एकदम ताजुब लाइगरहल छै।