17 हमरसे पहिन्का परेरितसबसङे सल्लाह लैले हम यरुसलेम नै गेलियै, महज तुरन्ते अरब देस गेलियै आ घुइमके दमस्कस सहरमे एलियै।
तिन बरिसके बाद मातरे हम पतरुसके भेटैले यरुसलेम गेलियै आ ओकरसङे पनर दिन रहलियै।
आ उ दमस्कसके सभाघरसबके नाममे पुरजी माङल्कै, चाहे उ मरद हेबे या जनि, परभुके बाटमे चलैबला ओइसबके पकैरके यरुसलेम आने सकि कैहके अधिकार माङल्कै।
साउल भुइयासे उठलै आ आँख चियाइरके ताकल्कै त कुछो नै देखल्कै। तब ओकर साथीसब हाथ पकैरके दमस्कस सहरमे ल्यागेलै।
दमस्कसमे हननिया नामके एक गोरा येसुके बिस्बासी रहै। ओकरा दरसनमे परभु कहल्कै, “ऐ हननिया।” उ कहल्कै, “हम अतै चियै परभु।”
तब उ भोजन करल्कै आ ओकरमे फेनसे तागत एलै। साउल ओते कुछदिन तक दमस्कसके चेलासब सङे रहलै।