19 महज ओहै रात परभुके एकटा स्वरगदुत जहलके केबारसब खोइल देल्कै आ बाहर लज्याके कहल्कै,
तहै बखत अचानक बरका भुमकौन भेलै। भुमकौनके धक्कासे जहलके खुट्टा खम्हा सब हिलगेलै। सब केबारसब आपने खुइलगेलै आ बान्हल घुरीसब खुलगेलै।
आइएके रातमे, हम जै परमेस्वरके चियै आ जेकर हम सेबा करैचियै ओकर स्वरगदुत हमरलग खरा भ्याके कहल्कै कि,
परमेस्वरके एकटा स्वरगदुत फिलिपके कहल्कै, “तु अतेसे दछिन मुहे यरुसलेमसे गाजा दिसन जाइबला रस्तामे जो। यि उजार जगहके रस्ता चियै।”
महज जब योसेफ एह्या बातके बिचार करतै रहै, तब सपनामे परमपरभुके स्वरगदुत एलै आ ओकरा अनङ कहल्कै, “हौ दाउदके खानदानके योसेफ, तु मरियमके आपन घरबालीके रुपमे अपनाबैले नै डरा, कथिलेत जे ओकर पेटमे छौ, उ पबितर आत्मासे चियौ।
जकरिया भितरे रहै बखत एकटा परमेस्वरके स्वरगदुत धुप बारैबला बेदीके दहिनाकात देखा परलै।
ततबेहेकमे योसेफके निन टुइटगेलै आ परमपरभुके दुत ओकरा कहल बमौजी योसेफ मरियमके आपन घरबालीके रुपमे अपनाइल्कै।
उ ज्योतिससब गेलाके बाद, परमपरभुके एकटा दुत सपनामे योसेफलग देखा परलै आ कहल्कै, “उठ, बालक आ ओकर माँ के ल्याके मिसर देसमे भाइग जो आ हम तोरा नै कहै तक ओतै रह। कथिलेत हेरोद बालकके मारैले ओकरा खोजी कैररहल छौ।”
तब हेरोद रजा मरलाके बाद, परमपरभुके एकटा स्वरगदुत सपनामे योसेफ लग मिसरमे देखाब देल्कै आ कहल्कै,
अचानक भुम्कौन भेलै कथिलेकी परमपरभुके एकटा स्वरगदुत स्वरगसे निचा उतरलै आ चिहानके मुहमे राखल पथल गुरकाके हटाइल्कै आ ओहिउपरमे बैठलै।
परभुके स्वरगदुत ओहै ठाम देखा परलै, तब परभुके इजोत चारुओर चरबाहासबके उपर चम्कलै आ उसब एकदमसे डेरागेलै।
एक दिन करनेलियस दिनके तिन बजे परमेस्वरके एकटा स्वरगदुतके दरसनमे अस्पस्ट रुपसे देखल्कै। स्वरगदुत आइबके करनेलियसके कहल्कै, “ऐ करनेलियस।”
महज परमेस्वरके परसन्सा नै करैके कारन तखुन्ते परभुके एकटा स्वरगदुत ओकरा फटसे मारल्कै आ ओकर देहमे खसर-खसर पिलुवा फैरके मरगेलै।