18 आ परेरितसबके पकैरके सारबजनिक इस्थानिय जहलमे राइखदेल्कै।
तब उसब पतरुस आ युहन्नाके पकरल्कै आ बिहानतक थुनुवामे राखल्कै, कथिलेत ओइ बखत साँझ पैरगेल छेलै।
कि उसब खिरिस्टके सेबक चियै? हम बताह लोक जखा बोलैचियै, महज हम ओकरासबसे औरो असल सेबक चियै। ओकरासबसे त हम औरो बहौत मेहनत करनेचियै। कतहेक बेर त हम जहलमे परलियै, बहुत बेर कोर्रासे पिटाइ खेलियै आ बहुतो बेर कालके मुहसे बचल चियै।
“महज यि सबबातसब हैसे पहिने, लोकसब तोरा पकरतौ, सताइतौ, सभाघरमे लज्याके जिमा लग्यादेतौ आ पकैरके जहलमे द्यादेतौ। हमर नामके खातिर तोरासबके रजा आ सासकसबके अगामे ठडा करतौ।
तोरा जे कस्ट परेबलाछौ ओइसे नै डरा। तोहर बिस्बास जाँचके लेल सैतान तोरासबमेसे कतेक लोकके जहलमे ढोकतौ। अहिनङ कैरके तोरासबके दस दिनतक कस्ट सहैले परतौ। तु मिरतु तक हमरमे बिस्बास करैले नै छोर। तब हम तोरा जिबनके मुकुट देबौ।’
कतहेकके गिल्ला सहैले परलै, कोरा खाइले परलै, झिझिरसे बन्हाके जहलमे परलै।
महज अने साउल घर-घरमे ढुइकके बिस्बासी मन्डलीके नास करैले कोसिस करैतरहै। उ मरद आ जनी सबके पकैरके घिस्याइते लज्याके जहलमे ढोइक दैछेलै।
जब येसु सुनल्कै बप्तिस्मा दैबला युहन्ना जहलमे ढोकल गेलछै तब येसु गालिल परदेस दिसन घुइमके चैलएलै।