3 तब उसब पतरुस आ युहन्नाके पकरल्कै आ बिहानतक थुनुवामे राखल्कै, कथिलेत ओइ बखत साँझ पैरगेल छेलै।
आ परेरितसबके पकैरके सारबजनिक इस्थानिय जहलमे राइखदेल्कै।
आ उ दमस्कसके सभाघरसबके नाममे पुरजी माङल्कै, चाहे उ मरद हेबे या जनि, परभुके बाटमे चलैबला ओइसबके पकैरके यरुसलेम आने सकि कैहके अधिकार माङल्कै।
महज अने साउल घर-घरमे ढुइकके बिस्बासी मन्डलीके नास करैले कोसिस करैतरहै। उ मरद आ जनी सबके पकैरके घिस्याइते लज्याके जहलमे ढोइक दैछेलै।
तब अहिनङे उसब जनताके, धरमगुरुके आ अगुवासबके बहकेल्कै, उसब मिलके स्तिफनसके पकैरके महासभामे आनल्कै।
तकरबाद सिपाहीसब आ ओकर कप्तान यहुदीसबके पहरेदारसब येसुके पकैरके उल्टा बान्ह बानहल्कै।
तब उसब येसुके पकरल्कै आ पकैरके ओकरा मुल पुजारीके घरमे आनल्कै। महज पतरुस दुरेसे ओकर पछा लागल गेलै।
महज ओकर बिरोधमे एल्हा मुल पुजारीसब, मन्दिरके चौकिदारसब आ अगुवासबके येसु कहल्कै, “कि हम डाकु चियै, जे तुसब हमरा पकरैले लाठी आ तलबार ल्याके एलचिही?
जब येसु सुनल्कै बप्तिस्मा दैबला युहन्ना जहलमे ढोकल गेलछै तब येसु गालिल परदेस दिसन घुइमके चैलएलै।