25 तुसब उहे अगमबक्ता आ उहे भबिसबानीके बेटाबेटी चिही। जे परतिग्या परमेस्वर तोहर पुरखासब जरे बन्हने छेलै। परमेस्वर अबराहमके अनङ कहल्कै, ‘तोहर खानदानसे पिरथिबीके सब जातीसब आसिस पाबतौ।’
कथिलेत यि परतिग्या तोरासबके खातिर, तोरासबके धियापुताके खातिर आ दुर-दुरमे रहैबला सबके खातिर चियै, जकरा सबके परभु परमेस्वर बोलाइछै।”
परमेस्वर अबराहमके कहल्कै, “तोरेसे पिरथिबीके सब जातिके लोकसब आसिस पाबतै।” अनङ परमेस्वर गैर-यहुदीसबके बिस्बाससे धरमी ठहराइतै कैहके पबितर धरमसास्तर पहिनेसे असल समाचार सुनाइने छेलै।
तकरबाद हम ताकलियै त कोइ नै गनैले सकैबला लोकसबके एकटा बरका भिर देखलियै। उसब हरेक जाती, हरेक कुल, हरेक देस आ हरेक भसाके लोक छेलै। उसब उजर बस्तर पिन्हके हाथमे खजुरके ठाइर लेके सिंहासन आ थुमाके अगा ठारभेल हम देखलियै।
परमेस्वर, अबराहम आ ओकर सन्तानसे करल परतिग्या अहिनङे छेलै। पबितर धरमसास्तरमे द्याल उ परतिग्या “बहुतो सन्तानसबके” लेल नै, महज “एक गोरेके” लेल मातरे छेलै आ उ दोसर कोइने चियै, उ त केबल खिरिस्ट चियै।
अबराहम बेबस्था पालन करलाके कारनसे नै महज परमेस्वरमे करल बिस्बास दुवारा धरमी ठहरलाके चल्ते परमेस्वर ओकरा आ ओकर बेटा-बेटीसबके सन्सारके हकबला बनाबैके परतिग्या करल्कै।
यदि तुसब खिरिस्टके चिही त अबराहमोके सन्तान चिही आ परमेस्वरके परतिग्या बमोजिम हकबला सेहो चिही।
तब हम बिच अकासमे उरैत दोसर स्वरगदुतके देखलियै। पिरथिबीमे रहैबला हरेक जाती, कुल, भसा आ देसके लोकसबके सुनाबैले ओकरसङे अनन्त सुसमाचार छेलै।
उसब अनङ कहैत एकटा लया गित गाबल्कै, “यि कागतके मुठा लैले आ अकर लाहटके तोरेके योग्य अहाँ मातरे चियै, अहाँ मारल गेलियै आ आपन लहुसे अहाँ परमेस्वरके लेल सब कुल, भसा, जाती आ देसके लोकसबके छुटकरा देलियै।
हम तोरासबके यि बात कहैचियौ कि, परमेस्वर यहुदीसबके पिता-पुरखासबसङे करल परतिग्या सत छै से देखाबैले खिरिस्ट यहुदीसबके सेबक बन्लै।
“ऐ, अबराहमके कुलके धियापुता आ ओकरौरके परमेस्वरके डर मानैबला चाहे उ आने जातीके कियनै हेबै, कथिलेत यि मुक्तीके खबर परमेस्वर अपनासबके खातिर पठाइने छै।
उ हमर पिता पुरखासबसङे बान्हल पबितर करार याद कैरके हमरासबके दया करने छै।