11 उ निक भेल्हा लोक पतरुस आ युहन्नाके पकरने छेलै तखने आस्चरज भेल लोकसब सोलोमन नामके दलानमे दौरके एलै।
परेरितसबके हाथसे लोकसबके बिचमे बहुत चेन्हासब आ आस्चरजके कामसब हैतरहै। उसब सोलोमनके दरबजामे सङे एक जुट हैतरहै।
येसु मन्दिरके सोलोमन नामके दलानमे टहलैछेलै।
महज जे लोकसे भुतसब निकलल छेलै उ येसुके बिन्ती करैत कहल्कै, “गुरु जी, अहाँसङे हमरो ल्या चलु।” महज येसु ओकरा कहल्कै,
तब यि अबाज सुइनके भिर जम्मा भेलै। उसब दोधारमे परलै, कथिलेत सबकोइ आपन-आपन भसामे ओइसबके बोलैत सुनल्कै।
तै खातिर पतरुस आ युहन्नाके येसु बोल्याके कहल्कै, “ज्याके अपनासबके खातिर निस्तार पाबैनके भोज तैयार कर।”
जब पतरुस आ युहन्नाके मन्दिर भितर ढुकैत देखल्कै तब उ ओइसबसङे भिख माङल्कै।
उ दुनुगोरे ओइ भिखमङाके एकटक भियाइरके ताकैत कहल्कै, “हमरासबके दिसन ताक!”
यि देखके पतरुस ओइ लोकसबके कहल्कै, “हे इजराएलके लोकसब, यि बातमे अहाँसब कथिले अचम मानैचियै? हमसब आपन सक्तीसे आ भक्तिसे ओकरा चलफिर कराइले सकैबला जखा कथिले ताकैचियै?