11 ओहै रात परभु पावलके लगमे खरा भ्याके कहल्कै, “पावल, साहस कर! कथिलेत जहिना यरुसलेममे हमर बारेमे गबाही देने छेल्ही तहिना तोरा रोममे सेहो गबाही दैले परतौ।”
तकरबाद पावल पबितर आत्माके अगुवाइमे माकेडोनिया आ अखैया इलाका हैत यरुसलेम जाइके निरनय करल्कै। उ कहल्कै, “ओते पुग्लाकेबाद हमरा रोम सहरमे जाइए परतै।”
एक रात परभु पावलके दरसन दैत कहल्कै, “ककरोसे नै डेरा, चुप-चाप नै रह, सुसमाचार परचार करैतरह।
तैयो परभु हमरसङे रैहके हमरा सक्ती देल्कै। तहैले हम गैर-यहुदी लोकसबके परमेस्वरके सुसमाचार निकसे सुनाबे सकलियै। अहिनङे परभु हमरा सिंहके मुहसे बचेल्कै।
तब तुरन्ते येसु ओइसबके कहल्कै, “नै डरा, हम्ही चियौ, साहस कर।”
दरबारके सारा सिपाहीसबके आ औरोसबके सेहो हम खिरिस्टके बारेमे परचार करलाके कारन जहलमे परल चियै कैहके थाहछै।
तब कुछ लोकसब झोलङामे बोइकके एकटा लकबा मारल लोकके येसु लग आनल्कै जे बिछोनासे उठे नै सकैछेलै। येसु ओइसबके बिस्बास देखके लकबा मारल लोकके कहल्कै, “बेटा, साहस कर। तोहर पाप छमा भेल छौ।”
आ परभुके दरसन पाबलियै तब दरसनमे परभु हमरा कहल्कै, ‘हबर-हबर यरुसलेमसे जल्दीए चैल जो कथिलेत लोकसब हमर बारेमे देल तोहर गबाही नै सुइकारतौ।’
“आब हम पबितर आत्माके आग्या अनुसार यरुसलेम ज्यारहल चियौ। ओते हमरा कथि-कथी हेतै, से हम नै जानैचियौ।
जनङ दाउद ओकर बारेमे कहल्कै, ‘हम परभुके आपन सामने देखलियै, उ हमर देहना कात रहैछै, तैल्याके हम नै डगमगाइबै।
“हम तोरासबके यि बात अहै खातिर कहनेचियौ, कि हमरमे रैहके तोरासबके सान्ती हेबे। सन्सारमे तोरासबके सङकट हेतौ, महज साहस कर, हम सन्सारके जितलेने चियै।”
हम तोरासबके टुगर बनाके नै छोरबौ, हम फेनो तोरासबके लग एबौ।
हम तोरासबके आग्या करल सब बात मानैले ओकरासबके सिखा। देख, हम युगके अन्ततक सबदिन तोरासबके सङे चियौ।”
कथिलेत हम पाँच भैयारी चियै, उ ज्याके ओइसबके चेताबे नै त ओहोसब हमरे जखा एहिनङ दुखे दुख भेल जगहमे चैलएतै।’
कथिलेत तु आपन आँखसे देखल आ कानसे सुनल सब बात लोकसबके अगा ओकर गबाही हेबे परतौ।
कि हम स्वतन्तर नै चियै से? कि हम परेरित नै चियै से? कि हम परभु येसु खिरिस्टके नै देखलियै से? कि तुसब परभुमे हमर कामके परतिफल नै चिही से?