12 उसब आस्चरजमे परलै आ अलमलमे पैरके एक दोसरके एहेन कहेलाग्लै, “अकर अरथ कथी चियै?”
कथिलेकी अहाँके मुहसे हमरौरके नै बुझहैबला लबका बातसब सुनैचियै। तै खातिर यि बातसबके मतलब कथी चियै से हमरासबके बताबु।”
लोकसबके एकटा भिर ओकरे कातसे ज्यारहल छै से सुइनके “यि कथी चियै?” कैहके लोकसबके पुछल्कै।
उ एकटा नोकरके आपनलग बोल्याके पुछल्कै, ‘यि कथी भ्यारहलछै?’
जब पतरुस सोइच रहल छेलै यि दरसनके अरथ कथी भ्यासकैछै, तहै बखत करनेलियसके पठाएल लोकसब पुछैत-पुछैत सिमोनके देहरीमे ठार भेलै,
उसब आस्चरजमे परलै आ अचम माइनके कहेलाग्लै, “कि यि बोलैबलासब गालिलीसब नै चियै त?
जब येसु चेलासबके यि बात कैहसक्लै तब भिरके सबलोक ओकर सिक्छा सुइनके छक परलै।
कथिलेत युहन्ना एक धरमी आ पबितर लोक चियै थाह पाइबके हेरोद ओकरसे डराइछेलै आ सुरक्छित राखने छेलै। युहन्नाके सिक्छा सुनैबखत उ बहुत घबराल छेलै महज तैयो ओकर बातसब धियान द्याके सुनैछेलै।
केरेटके बासिसब आ अरेबियोसब छै, तब हम आपन-आपन भसामे परमेस्वरके महान कामसबके चरचा ओइसबके करैत सुनैचियै।”