42 जखुन पावल आ बरनाबास सभाघरसे बाहर निकलैत खिना आबैबला बिसरामके दिन यि बात सुन्या दैहे कैहके लोकसब ओइ दुनु गोराके बिन्ती करल्कै।
“अहैलेल तोरासबके थाह हेबे कि परमेस्वरके यि मुक्ती गैर-यहुदीके लेल पठालगेल छै आ उसब सुन्तै।”
महज उसब परगासे निकैलके पिसिदियाके एन्टिओखिया सहरमे एलै। ओते उसब बिसराम दिनमे यहुदीसबके सभाघरमे ज्याके रहलै।
तब हम तुरन्ते अहाँके बोलाइले लोक पठेलियौ आ अहाँ थाकैत-पिराइत अते एलियै। आब हम सबगोरा अते परमेस्वरके सामने चियै आ परभु जे कुछ अहाँके कहैले आग्या देने छै, से सब बात सुनैले हमसब बैठल चियै।”
महज जेसब अखुन अगा छै, उ पछा हेतै आ जेसब अखुन पछा छै उसब अगा हेतै।”
“धिक्कार तोरा खोराजिनके बासिसब! आ धिक्कार तोरा बेथसेदाके बासीसब! कथिलेत तोरासबके बिचमे करलाहा अजगुतके कामसब टुरोस आ सिदोन सहरमे करनेरहतीयै त ओतेका लोकसब आपन-आपन पाप माइनके बोराके बस्तर लग्याके छौरमे बैठके पस्चाताप करतियै।
जब येसु ओइसबके यि बात सुनाइछेलै, तब अचानक सभाघरके एक गोरा सासक एलै आ ठेङहुनिया दैत ओकरा कहल्कै, “हमर बेटी अखुन तुरन्ते मैर गेलै, महज अहाँ चलु आपन हाथ ओकर उपरमे राइखदेबै त उ जिबित भ्याजेतै।”