8 तब स्वरगदुत ओकरा कहल्कै, “आपन डाँर कस आ जुता लगा!” पतरुस ओहिनङ करल्कै। तब स्वरगदुत कहल्कै, “आपन चादर ओढ़ आ हमर पछा चल।”
“हम पस्चातापके खातिर तोरासबके पानीसे बप्तिस्मा देबौ, महज हमरसे पाछे जे आबैबला छै, उ हमरोसे सक्तिसाली छै, जकर हम जुतो बोकैके जोकर नै चियै। उ तोरासबके पबितर आत्मा आ आइगसे बप्तिस्मा देतौ।
उ नोकरसब धैनके चियै, जब मालिक घर आबैछै त उसबके जागल देखैछै। साच्चे हम तोरासबके कहिचियौ, उ आपन डाँर कैसके ओकरासबके खियाइले बैठेतै आ आइबके सेबा करतै।
तब अचानक परभुके एकटा स्वरगदुत ओते देखा परलै आ कोठलीमे इजोत चमकलै। स्वरगदुत पतरुसके हिल्याके कहल्कै, “झटसिन उठ!” तब ओकर हाथमे बान्हल सिकरीसब आपने खुइलके गिर गेलै।
तब पतरुस जहलसे निकैलके ओकर पछा-पछा गेलै। यदी स्वरगदुतके करल बात साँचोके चियै से ओकरा थाहे नै भेलै। महज उ दरसन देखैचियै से समझल्कै।
जुता लगा, महज एकेटा बस्तर पिन्हके जो।”
परमेस्वरके एकटा स्वरगदुत फिलिपके कहल्कै, “तु अतेसे दछिन मुहे यरुसलेमसे गाजा दिसन जाइबला रस्तामे जो। यि उजार जगहके रस्ता चियै।”
आइएके रातमे, हम जै परमेस्वरके चियै आ जेकर हम सेबा करैचियै ओकर स्वरगदुत हमरलग खरा भ्याके कहल्कै कि,