10 जब उसब एकटक लग्याके ओकरा अकास दिसन जाइत देखैतरहै, तब अचानक उजर बस्तर लगेल्हा दुइटा लोक ओइसबके लग ठार भेलै।
यि बातसब देखके जनिजाइतसब अलमलमे परलै, अपरझट उजर चमकदार बस्तर पिन्हलहा दुइटा लोकसब कातमे ठडा भेल देखल्कै।
उ उजर बस्तर पिन्हने दुइटा स्वरगदुतके देखल्कै जते येसुके लहास राखने छेलै। एकटा येसुके मुरी दिसन त दोसरके टाङ दिसन बैठल देखल्कै।
हम ओकरा कहलियै, “गुरु जी, हमरा थाह नै छै। अहिके थाहछै।” उ हमरा कहल्कै, “उसब त बरका भारी सताबट सैहके एलछै आ उसब आपन-आपन बस्तर थुमाके लहुसे धोइबके उजर बनाइनेछै।
उसब जब चिहान भितर ढुक्लै तब ओते एकटा उजर बस्तर पिन्हलहा लोकके देहना कातमे बैठल देखल्कै आ उसब एकदमसे डेरागेलै।
तब करनेलियस जबाब दैत कहल्कै, “चार दिन अगाके बात चियै। दिनके तिन बजे हम आपने घरमे परथना करैत रहियै। एकाएक चम्कैबला बस्तर पिन्हल एकटा लोक हमर अगामे ठार भेलै,
ओकर चेहरा बिजलीके चमक जखा आ ओकर बस्तर हेम जखा उजर छेलै।
चेलासबके अगारीमे येसुके रुप बदैलगेलै। ओकर चेहरा सुरुज जखा चमके लाग्लै आ ओकर बस्तर उजर चमकदार भ्यागेलै।
महज सारडिसमे कतहेक एहेन लोकसब छै, जे आपन बिस्बासके बस्तर जखा पापसे मैल नै बनाइनेछै। उसब हमरसङे उजर बस्तर लगाके चल्तै कथिलेकी उसब अनङ करैके योग्य छै।
एक दिन करनेलियस दिनके तिन बजे परमेस्वरके एकटा स्वरगदुतके दरसनमे अस्पस्ट रुपसे देखल्कै। स्वरगदुत आइबके करनेलियसके कहल्कै, “ऐ करनेलियस।”