5 परमेस्वरके धारमिक इन्साफके परमान यह्या चियै कि तुसब परमेस्वरके राजमे जाइके योग्य बन। तुसब ओहै राजके खातिर दुख सहैचिही।
तुसब बिरोध करैबलासबसे नै डरा। यि ओइसबके बिनास हेतै कैहके एकटा चेन्हा चियै महज तोरासबके उधार हेतौ जे उधार परमेस्वरसे आबैछौ।
उसब ओइठाम परभुके बिस्बासीसबके हिम्मत बरहाइत ओइसबके बिस्बासमे अस्थिर रहैले हौसला दैत रहलै आ कहैत रहलै, “परमेस्वरके राजमे पुगैसे पैहने अपनासबके बहौत दुख सहे परत।”
कथिलेत ओकर नियाइ सत आ ठिक छै। पुरे पिरथिबीके आपन बेबिचारसे बिगारैबाली नाम चलल बेबिचारनी जनीके ठिक सजाय देनेछै आ उ आपन सेबकसबके लहुके बदला ओहैसे लेनेछै।”
महज ओइ जुगतक पौहुचैके योग्य ठहरल लोकसब आ मैरके जि उठैके योग्यके हैबलासब बियाह नै करैछै आ नै कराइछै।
यदी हमसब ओकरसङे दुख भोग्बै त, हमरौरके ओकरेसङे राज करबै। हमसब ओकरा इन्कार करबै त, ओहो हमरौरके इन्कार करतै।
अहै खातिर तोरासबके लेल हमसब लगातार परथना करैचियौ, जे अपनासबके परमेस्वर तोरासबके आपन बोलाबाके योग्यके बनाबे आ ओकर सब असल कामसब आ बिस्बासके काम ओकर सक्तीसे पुरा कैर देबे।
हमसब परमेस्वरके बेटा-बेटी चियै त ओकर हकबला सेहो चियै, परमेस्वरके हकबला आ खिरिस्टसङे सझिया हकबला हेबै। यदि हमसब खिरिस्टसङे दुख-कस्ट भोग्बै त ओकरेसङे आदर-सम्मानमे सेहो सहभागी हेबै।
तकरबाद हम बेदीलगसे एकटा एहेन अबाज सुनलियै, “हे सरबसक्तिमान परभु परमेस्वर, अहाँके नियाइ ठिक आ सत छै!”
हे परभु, अहाँके डर के नै मानैछै? आ अहाँके नामके महिमा के नै करैछै? कथिलेकी अहाँ मातरे पबितर चियै। सब जातीके लोकसब आइबके अहाँके अगा आराधना करतै, कथिलेत अहाँके धारमिक कामसब परकट भेलछै।”
महज सारडिसमे कतहेक एहेन लोकसब छै, जे आपन बिस्बासके बस्तर जखा पापसे मैल नै बनाइनेछै। उसब हमरसङे उजर बस्तर लगाके चल्तै कथिलेकी उसब अनङ करैके योग्य छै।
यि बात हमरासबके थाहछै भाइ-भैयासब कथिलेकी तोरासबके जे समस्या भेलौ उ समस्या यहुदियामे रहल परमेस्वरके मन्डली अरथात खिरिस्ट येसुमे बिस्बास करैबला लोकसबके भेलै। उसब आपन जाती यहुदीसे जनङ सताबट पाबल्कै तहिने तुहुसब आपने जातीके लोकसबसे सताबट पाबनेचिही।
ओकरलेल परमेस्वर पिताके खुसीसे धन्यबाद दहै। परमेस्वरके इजोतके राजमे खिरिस्टके पबितर जनसबके पाबैबला बात तोरोसबके पाबैले सकैबला बनाइनेछौ।
ओहैसे हम परभुके सेबा करैबला कैदी, तोरासबके बिन्ती करैचियौ, कि जे बोलाबटमे परमेस्वर तोरासबके बोलाइनेछौ तै अनुसारके जिबन बिता।
महज तु जिद्द कैरके पस्चाताप करैले नै चाहलिही। ओहैसे तु परमेस्वरके नियाय हैबला दिनमे बरका दन्डके लेल करोध समैटके राखनेचिही, जै दिनमे परमेस्वर ठिकसे नियाय करतै।
तब पावल आ बरनाबास साहस कैरके कहल्कै, “परमेस्वरके बचन सबसे पैहने तोरासबके सुनेनाइ जरुरी छेलै, महज तोरौरके सुनैले नै मानलिही। तोरौरके आपनके अनन्त जिबनके योगके नै मानैचिही। आब हमसब दोसर जातीके लोकसबके परमेस्वरके बचन सुनाबे जेबै।
महज यि सब बातसबसे बचैले आ मानब पुतरके अगामे ठडा हेबे सके तै सक्तिके लेल परमेस्वरसङे सबघरी जागल रह आ परथना कर।”