2 कथिलेत परमेस्वर कहैछै, “ठिक समयमे हम तोरासबके पुकारा सुनलियौ आ उदार दैबला दिनमे हम तोरासबके मदत करलियौ।” देख, परमेस्वरके ठिक समय त यह्या चियौ, उदार पाबैबला दिन आजुवे चियौ।
अहैलेल परमेस्वर ओकर बिसराम दैबला ठाममे जाइके लेल तोकल बिसेस दिनके “आइ” कहल्कै। उ पहिने बोलल बात बहुत सयमके बाद रजा दाउदके बोलैले लगाइल्कै, “यदि तुसब आइ परमेस्वरके अबाज सुनबिही त, तुसब आपन हिरदय कठोर नै बना।”
जबतक “आजुके दिन” कहैबला समयछै, तबतक एक दोसरके उत्साह दहै। ओहेन करबिही त, तुसब पापमे नै परबिही आ तोरासबके हिरदय परमेस्वरके इन्कार नै करतौ।
तहैलेल पबितर आत्मा कहैछै, “यदी आइके तुसब परमेस्वरके आबाज सुनबिही त,
आ परमपरभु मानब जातीके अखुन्ते मुक्तीके घोसना करैले हमरा पठाइने छै।”
लोकसब ओकरा जबाफ देल्कै, “नासरतके येसु यहै बाटे ज्यारहल छै।”