Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




१ तिमोथी 4:1 - मध्‍य पुरविया थारू

1 पबितर आत्‍मा साफ-साफ कहैछै कि अन्‍तके दिनसबमे अहिनङो लोकसब हेतै जेसब बिस्‍बाससे पछा हटतै। उसब छल करैबला आत्‍माके आ भुतसबके देल सिक्‍छा मान्‍तै।

Gade chapit la Kopi




१ तिमोथी 4:1
64 Referans Kwoze  

जहिनङे इजराएलीसबके बिचमे झुठा अगमबक्‍तासब छेलै, तहिनङे तोरोसबके बिचमे झुठा गुरुसब देखा परतौ। उसब गुपचुपेमे नास हैबला झुठा बातसब सिखाइतौ आ मुक्‍ती दैबला परभुके सेहो उसब इन्‍कार कैरके आपन उपर जल्‍दिए नास लाबतै।


उसब कहने रहै, “अन्‍तिम बखतमे मजाक करैबलासब एतौ। उसब परमेस्‍वरके बात नै माइनके आपने इक्‍छासबमे लागल रहतौ।”


सबसे पहिने तोरासबके यि बुझैले परतौ कि, अन्‍तके दिनमे अधलाह लोक आपन स्‍वारथ चाहना बाहेक औरो किछो नै सोच्‍तै। उसब तोरासबके खिसी करैत कहतौ,


कथिलेकी परमेस्‍वरके आदर नै करैबला कोइ-कोइ पैहनिए दोसी ठहरल लोकसब तोरासबके बिचमे ककरो थाह नै द्‍याके ढुकल छौ। उसब परमेस्‍वरके नै मानैछै। परमेस्‍वरके देल अनुगरहके अधलाह कामसब करैले हथियार बनाइनेछै तब येसु खिरिस्‍टके एक मातरे परभु आ मालिक चियै सेहो कहैले इन्‍कार करैछै।


जनङ सैतान साँपके रुप ल्‍याके चलाकिसे हब्‍बाके ठगल्‍कै, ओहिनङ खिरिस्‍ट परती तोरासबके इमान्‍दारी आ सुध भक्‍तीसे तोरासबके मन बहकतौ कि हमरा तकर डर लागैये।


महज दुस्‍ट आ ढोङी लोकसब दोसरके धोखा दैछै आ उ आपनो धोखा खाइत बिगरैते जाइछै।


अपनासब त परमेस्‍वरके चियै। जे परमेस्‍वरके चिन्‍हैछै, उ अपनासबके बात सुनैछै। जे परमेस्‍वरके लोक नै चियै, उ अपनासबके बात नै सुनैछै। अहैसे अपनासब सतके आत्‍मा आ झुठके आत्‍मा छुटयाइले सकैचियै।


महज सतके आत्‍मा जब एतौ तब उ तोरासबके सब बातसब बुझाइतौ। उ आपने दिसनसे बात नै करतौ महज उ जे सुन्‍तौ, ओह्‍या तोरासबके कहतौ तब पाछे हैबला बातसब सोहो कहतौ।


हमर पिरिय धियापुतासब, यि अन्‍तिम घरी चियै। खिरिस्‍ट बिरोधी आबैबला छै से तुसब सुन्‍नेचिही। खिरिस्‍टके बहौत बिरोधीसब त आइबगेल छै। तहैसे अपनासब यि अन्‍तिम घरी चियै से बात जानैचियै।


‘जकरा कान छै, उ पबितर आत्‍मा मन्‍डलीसबके कथी कहैछै से बात सुने। जे जित्‍तै, ओकरा दोसर मिरतु किछो हानी नै करतै।’”


उसब सत बातसब सुनैले कान मुइनलेतै महज पहिन्‍का लोकसबके बनाल बनोतरी कथामे धियान देतै।


तब जाती-जातीके लोकसबके बहकाबैबला दुस्‍टके रजा सैतानके आइग आ गन्‍धकके खाइदमे फेकदेल्‍कै, जते जानबर आ झुठा अगमबक्‍तासबके फेकने छेलै। ओते उसब दिन-रात सबदिन दुख-कस्‍ट भोगैतरहतै।


‘जकरा कान छै उ सुने पबितर आत्‍मा, मन्‍डलीसबके कथी कहैछै।’”


‘जकरा कान छै, उ सुने, पबितर आत्‍मा मन्‍डलीसबके कथि कहैछै।’”


परमेस्‍वर सन्‍सारके सिरिस्‍टी करैसे पैहनिए ओकरा चुन्‍ने रहै महज तोरासबके भलाइके खातिर अन्‍तिम समयमे उ परगट भेलै।


उ जोरसे एहेन कहल्‍कै, “महानगरी बेबिलोनके बिनास भेलै! उ महानगरी भुतसबके रहैबला घर, सब परकारके दुस्‍ट आत्‍मा, सब असुध आ घिरनित चिरै-चुरगुनसबके अखरा भेलछै।


हमरासबके दरसन मिललछै कैहके झुठ नमरता देखाबैत, स्‍वरगदुतके पुजा करैबला आ आपनेके महान समझैबलासब छै। उसब एहेन छल-कपटमे फैसके तुसब पाबैबला इनाम नै गुमा। एहेन लोकसब बिना कारन देहके स्‍वभाबके ग्‍यानमे घमन्‍ड कैरके फुलल रहैछै।


हमर कहैके मतलब यि चियै कि, जे बली मुरतिपुजा करैबलासब चरहाबैछै उ परमेस्‍वरके नै बल्‍की भुत-परेतसबके चरहाबैछै आ हम नै चाहैचियौ कि तुसब भुत-परेतसबसङे सहभागी हो।


तब पिरथिबीके चारुदिसनसे लोकसबके बहकाइले या गोग आ मागोगके लराइके लेल जम्‍मा करैले निकल्‍तै। उसबके सङख्‍या समुन्‍दरके बालु सरह हेतै।


महज उ जानबर आ ओकर अगा अचमके चेन्‍हा देखाइबला झुठा अगमबक्‍ता दुनु पकराउमे परलै। एहैन अचमके कामसे झुठा अगमबक्‍ता ओइ जानबरके छाप लगाइबला आ मुरती पुजा करैबलासबके बहकाइने छेलै। दुनुके जिबिते आइगके धिधरामे फेक देल्‍कै।


आबसे तोहरमे चिरखाके इजोत कहियो नै चमकतौ आ तोहरमे बर-कनियाके सोर कहियो सुनैले नै पाबतै। कथिलेत तोहर बेपारीसब सन्‍सारके धनिक-धनिक लोकसब छेलै आ तोहर जादु-टोनासे सब जातिके लोकसब ठगलगेल छेलै!”


पहिन्‍का जानबरके लेल देखाइबला अजगुतके चेन्‍हासब दुवारा उ सन्‍सारके सब लोकसबके बहकेल्‍कै। तरबारके बहौत गैहर चोटसे निक भेल ओइ जानबरके सम्‍मानमे एकटा मुरती बनाबैके आदेस दोसर जानबर सन्‍सारके लोकसबके देल्‍कै।


उ बिपतसे बचलहा लोकसब आपन हाथके कामसबसे पस्‍चाताप नै करल्‍कै। उसब भुत-परेतसबके, देखैले नै सकैबला, सुनैले नै सकैबला आ चलै-फिरै नै सकैबला सोना, चानी, काँस, पथल आ काठके मुरतीसबके पुजैलै नै छोरल्‍कै।


‘जकरा कान छै उ सुने पबितर आत्‍मा, मन्‍डलीसबके कथी कहैछै।’”


‘जकरा कान छै उ सुने पबितर आत्‍मा, मन्‍डलीसबके कथी कहैछै।’”


‘जकरा कान छै, उ पबितर आत्‍मा मन्‍डलीसबके कथी कहैछै से बात सुने। जे जित हासिल करतै, तकरा हम गुप्‍तमे भेल खाइबला मन्‍न देबै। हम ओकरासबके एकटा उजर पथल देबै, जैमे लया नाम लिखल रहतै। यि उजर पथल पाबैबला मातरे उ नाम जान्‍तै।’”


जकरा कान छै, से पबितर आत्‍मा मन्‍डलीसबके कथी कहैछै से बात सुने। जे जित्‍तै ओकरा परमेस्‍वरके स्‍वरगलोकमे भेल जिबन दैबला गाछिके फल खाइले देबै।’”


यि सब एके पबितर आत्‍माके काम चियै। उ आपन इक्‍छा अनुसार सब कोइके अलग-अलग किसिमके बरदान दैछै।


उसब एकदोसरमे बताबती करे लाग्‍लै आ ओतेसे बिदा हैबखत पावल ओइसबके अहिना कहल्‍कै, “पबितर आत्‍मा तोरासबके पुरखासबके कहल बात साँचे छै कथिलेत यसैया अगमबक्‍तासे उ एहेन कहल्‍कै-


ओते इपिक्‍युरी आ स्‍तोइकी दारसनिकमेसे कुछ पावल सङे बाद-बिबाद करै। उसब कतहेक गोरा कहल्‍कै, “यि बर-बरहा कथी कहैछै?” औरोकोइ कहल्‍कै, “भैरसक यि कोनो लबका देबि-देउताके परचार करैछै!” कथिलेत पावल येसुके बारेमे आ उ मरके जि उठल छै तै बातके परचार करैछेलै।


एक दिन उसब उपासे रैहके परभुके आराधना करैबखत पबितर आत्‍मा कहल्‍कै, “सुन, जै कामके खातिर हम तोरासबके बोलाइने चियौ, ओहै कामके खातिर बरनाबास आ साउलके चुन।”


उसब अचमके चेन्‍हा देखाइबला आत्‍मासब चियै। उसब पिरथिबीके जम्‍मे रजासब लग जाइछै आ सरबसक्‍तिमान परमेस्‍वरके महान दिनमे जुध करैले ओकरासबके जमा करैछै।


“पापमे फसाइबला सन्‍सारके लोकसबके धिक्‍कार! सन्‍सारमे पाप करैबला जाँचसब त अबस्‍य आबैछै, महज धिक्‍कार उ लोकके, जकरसे पाप करैबला परिक्‍छा आबैछै!


एक दिन येसु आपन चेलासबके कहल्‍कै, “पाप करैबला बातसब अबस आबैछै, महज धिक्‍कार ओइ लोकके, जकरसे एहेन बात आबैछै!


महज हम अतबे जानैचियै, कि हरेक सहरमे कैद आ सताबट भोगे परतै से बात हमरा पबितर आत्‍मा गबाही देने छै।


उ हमरासबके लग आइबके पावलके डारमे बान्‍हल गम्‍छा ल्‍याके आपन हाथ आ टाङ बान्‍हके कहल्‍कै, “पबितर आत्‍मा अनङ कहैछै, जकर यि गम्‍छा चियै, तकरा अहिना यरुसलेममे यहुदीसब बान्‍हतै आ आनजातके हाथमे सोइप देतै।”


परमेस्‍वर पबितर आत्‍मासे अपनासबके यि बात परकट करने छै। कथिलेकी पबितर आत्‍मा सब बात खोजैछै, अतहेक तक कि परमेस्‍वरके रहसके बातसब सेहो खोजि करैछै।


तोरासबमेसे सत लोकसब चिन्‍हैके लेल तोरासबमे बेमेल होनाइ जरुरी छै।


एहेन बुइध स्‍वरगसे नै आबैछै, महज यि त सन्‍सारसे, लोकके आपन चाहनासे आ सैतानसे आबैछै।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite