अपनासब त परमेस्वरके चियै। जे परमेस्वरके चिन्हैछै, उ अपनासबके बात सुनैछै। जे परमेस्वरके लोक नै चियै, उ अपनासबके बात नै सुनैछै। अहैसे अपनासब सतके आत्मा आ झुठके आत्मा छुटयाइले सकैचियै।
हमर पिरिय धियापुतासब, यि अन्तिम घरी चियै। खिरिस्ट बिरोधी आबैबला छै से तुसब सुन्नेचिही। खिरिस्टके बहौत बिरोधीसब त आइबगेल छै। तहैसे अपनासब यि अन्तिम घरी चियै से बात जानैचियै।
हमर कहैके मतलब यि चियै कि, जे बली मुरतिपुजा करैबलासब चरहाबैछै उ परमेस्वरके नै बल्की भुत-परेतसबके चरहाबैछै आ हम नै चाहैचियौ कि तुसब भुत-परेतसबसङे सहभागी हो।
उ बिपतसे बचलहा लोकसब आपन हाथके कामसबसे पस्चाताप नै करल्कै। उसब भुत-परेतसबके, देखैले नै सकैबला, सुनैले नै सकैबला आ चलै-फिरै नै सकैबला सोना, चानी, काँस, पथल आ काठके मुरतीसबके पुजैलै नै छोरल्कै।
‘जकरा कान छै, उ पबितर आत्मा मन्डलीसबके कथी कहैछै से बात सुने। जे जित हासिल करतै, तकरा हम गुप्तमे भेल खाइबला मन्न देबै। हम ओकरासबके एकटा उजर पथल देबै, जैमे लया नाम लिखल रहतै। यि उजर पथल पाबैबला मातरे उ नाम जान्तै।’”