3 तुसब बितलहा दिनसबमे गैर-यहुदी जखा निरलज बेबहार करनाइ, बेबिचारमे लिन, खराब अभिलासामे लगनाइ, पिके मातल, मोज-मज्जा करैबला आ घिरनित मुरतिपुजामे परसस्त समय बिताइलिही।
तोरासबमेसे कतहेक गोरे एक समयमे अहिनङे छेल्ही, महज तुसब आब परभु येसुके नाममे आ परमेस्वरके आत्मासे धोबल गेलचिही, पबितर भेलचिही आ धरमी ठहरल चिही।
अङगुरके मधसे नै मात कथिलेत ओइसे जिबन नास हैछै, महज पबितर आत्मासे भरपुर रह।
परमेस्वरके नै चिन्हैबला लोकसब जखा बेबिचारके ललसा नै कर।
तुसब आग्याकारी धिया-पुता जखा रह। अन्जानमे रहै बखत अधलाह इक्छा अनुसार जनङ करैछेल्ही तनङ नै कर।
डाह, पियकरपन, मोजमजा करनाइ आ अहिनङे काम करैबलासब परमेस्वरके राजके हकदार हैले नै सक्तै कैहके हम तोरासबके चेताबनी दैचियौ आ पहिने सेहो देने छेलियौ।
पाप स्वभाबके कामसब एह्या चियै- बेबिचार करनाइ, अनैतिक काम, निरलज,
कथिलेकी परमेस्वरके आदर नै करैबला कोइ-कोइ पैहनिए दोसी ठहरल लोकसब तोरासबके बिचमे ककरो थाह नै द्याके ढुकल छौ। उसब परमेस्वरके नै मानैछै। परमेस्वरके देल अनुगरहके अधलाह कामसब करैले हथियार बनाइनेछै तब येसु खिरिस्टके एक मातरे परभु आ मालिक चियै सेहो कहैले इन्कार करैछै।
अहैले पहिने अनजानमे करल कामके परमेस्वर धियान नै दैछै। महज आब परमेस्वर सब ठामके लोकसबके ‘आपन-आपन पाप माइनके पस्चाताव करै’ कैहके आग्या देने छै।
कथिलेकी अपनोसब एकबेर मुरुख, ककरो कहल नै मानैबला आ भुलमे परल छेलियै। बहुतो तरहके देहके खराब इक्छासब आ भोगबिलासमे फसल छेलियै। अपनासब दुस्ट आ डाहके जिबन बिताबै छेलियै। अपनासब दोसरके घिरना करैत रहियै त उहोसब अपनासबके घिरना करैछेलै।
तोरासबके भेटैले फेर एबौ त परमेस्वर हमरा तोरासबके अगा निच बनाइतै कैहके हमरा डर लागैछै। जेसब पहिने पाप करने छेलै आ तोरासब आपनेसे करल असुध काम, बेबिचार, घिनलागैबला छाडा कामसे पस्चताप नै करनेचिही त हमरा निच बनैले परतै।
तोरासबके थाहे छौ कि, जब तुसब परभुमे बिस्बास नै करनेछेल्ही, तब कोनो न कोनो परकारसे भटैकके बोले नै सकैबला मुरुतीसबके पुजा करैछेल्ही।
अपनासब दिनके इजोतमे रहल जखा असल काम कर। रातके अन्हारमे करल खराब काम जखा मोजमजा, मातैबला काम, बेबिचार, भरस्टाचार, लराइ-झगरा आ डाह करैले छोर।
लोभ, दुस्मनी, छल-कपट, निरलज, रिस-डाह, निन्दा, घमन्ड, मुरखता निक्लैछै।