8 अन्तमे हम यि कहैले चाहैचियौ, तुसब एके मनके हो, एक दोसरके पिर मरका बुझ, एक दोसरके भाइ दाखिल माइनके परेम कर। तुसब दयालु आ नम्र बन।
एक-दोसरके आपने भाइ-भैया जखा परेम कर। अपनासे बेसी दोसरके आदर कर।
आब तुसब सतके माइनके आपन मन सुध कैरलेने चिही तहैलेल एक दोसर कोनो छलकपट नै कैरके भाइ-भैया आ दिदी-बहिन जखा परेम कर। हिरदयसे एक दोसरके परेम कर।
मनमे खराब बात नै ले, झै-झगरा आ रिस नै कर। अपमान करैबला बात नै बोल, सब किसिमके दुस्मनी त्यागदहै।
महज स्वरगसे आबैबला बुइध त सबसे पहिने असल हैछै, तकरबाद उ सान्ती दैबला, नम्र, बिचारसिल आ दयासे भरल रहैछै आ असल कामसे परकट हैछै। अइमे पक्छपात करैबला बात आ छलकपट करैबला बात नै रहैछै।
सबदिन नर्म, सोझ आ धिरजी भ्याके एक-दोसरके परेम कर।
तुसब परमेस्वरके छानल पिरिय पबितर लोकसब चिही। अहै कारन मया, दया, नरमता, कोमलता आ सहनसिलताके धारन कर।
यदि एकटा अङके दुख हैछै त, देहके पुरे अङ दुख भोगैछै। यदि एकटा अङके आदर हैछै त, देहके पुरे अङसब एकसाथ खुसी मनाबैछै।
जहिनङे हम तोरा दया करलियौ तहिनङे तु आपन सङी नोकरके दया करे नै परैछै?’
अपनासब जानैचियै कि मिरतुके मुहसे निकैलके जिबनमे पुइगगेल चियै कारन अपनासब एक दोसरके परेम करैचियै। जे लोकसब परेम नै करैछै उ मिरतुके बन्धनमे रहैछै।
हे हमर भाइ-बहिनसब हम तोरासबके परभु येसु खिरिस्टके नाममे बिन्ती करैचियौ कि, तुसब एक दोसरसङे मिलजुइलके रह। तोरासबके बिचमे कोनो किसिमके मनमोटाब नै हेबे, महज तुसब एके मनके आ एके बिचारके हो।
बिस्बास करैबलासब एकेमन आ एके परानके भेलरहै, ओइसबमेसे कोइ नै आपन धन-सम्पतीके आपन चियै कहैछेलै, महज सब चिजके सझिया मानैत रहै।
तहिनङे जबानसब, बुढ लोकसबके अधिनमे रह। तुसब नम्र भ्याके एक दोसरके सेबा कर। कथिलेकी पबितर धरमसास्तरमे लिखल छै कि, “परमेस्वर घमन्डी लोकसबके बिरोध करैछै, महज नम्र लोकसबके अनुगरह करैछै।”
एक दोसरके भाइ-भैयासब जखा परेम करैतरह।
भक्तीमे भाइ-भैयाके इसनेह, भाइ-भैयारीके इसनेहमे परेम थप।
रजा आ सब लोकसबके आदर कर। खिरिस्टमे बिस्बास करैबलासबके परेम कर। परमेस्वरके डर मान।
धिरज करैबला लोक आसिस पाबैछै से बात हमसब जानैचियै। अय्युब धिरज राखल्कै आ परभु ओकरा दया आ किरपा देखाइल्कै से बात ओकर जिबनमे अस्पस्ट देखापरैछै।
कथिलेकी जे लोक किरपा नै करैछै ओकर नियाय किरपे बिनाके हैछै। किरपा नियायके उपर बिजय हैछै।
चाहे जे हेबे, हमसब जे बात पाबनेचियै तैमे बौकार भ्याके रह।
सहैबला सक्ति आ हौसला दैबला परमेस्वर तोरासबके येसु खिरिस्टके जिबन जखा जियैले आ एके मनके हैले सक्ति देबे।
ओइ टपुके मुखिया पब्लियसके घर ओहै आसपासमे छेलै। पब्लियस हमरासबके आपन घरमे लज्याके सेबा सत्कार करल्कै। हमसब तिन दिनतक ओकर घरमे मेजमान बैनके रहलियै।
ओकर बिहान हमसब सिदोन इलाकामे पुगलियै। युलियस पावल उपर दया देख्याके ओकर साथि-सङीसबके आपन-आपन आबसक्ताके सरसमानसब आनैले अनुमति देल्कै।
जब पेन्तिकोस पाबैनके दिन एलै, परभु येसुमे बिस्बास करैबला सबकोइ एके ठाममे जम्मा भेलरहै।
एकटा सामरी लोक ओहैठिना रस्तासे एलै। ओइ घायल लोकके देखके दया लाइगगेलै।
महज एक-दोसरके दया देखा। जनङ परमेस्वर तोरासबके खिरिस्टमे छमा करल्कौ तहिनङे तुहुसब एक-दोसरके छमा कर।
आपन मातरे भलाइ नै खोज आ अहङकारमे कुछ नै कर, महज नमर्तामे एक दोसरके आपनसे बरका ठान।