4 बरु तोरासबके भितरी हिरदयके नरम आ सान्त आत्माके नास नै हैबला मोतिसे सजा, जे परमेस्वरके नजरमे बहौत मोलके चियै।
तुसब परमेस्वरके छानल पिरिय पबितर लोकसब चिही। अहै कारन मया, दया, नरमता, कोमलता आ सहनसिलताके धारन कर।
साँचो यहुदी त हिरदयके भितरसे परमेस्वरके अगा सत ठहरैले परतै। तब साँचो खतना त देहके बाहरमे लगाइबला खतना नै महज परमेस्वरके आत्मा पाइबके हिरदय भितरेसे परिबरतन होनाइ चियै। एहेन लोक, लोकसबसे नै महज परमेस्वरसे आदर पाबैछै।
हमर जुवा आपन उपर उठा आ हमरसे सिख, कथिलेत हम दयालु आ नरम हिरदयके चियौ, तब तोरासबके आत्माके बिसराम मिल्तौ।
उसब ककरो बदनाम नै करे, लराइ-झगरा नै करे महज सब लोकसबसङे मिलजुइल असल बेबहार करे।
ए आन्हर फरिसीसब! थारी आ बाटीके भितरमे सफा कर, तब बाहरो सफा हेतौ।
कथिलेत हमर मन परमेस्वरके बेबस्थामे आनन्दित हैछै।
ओहैसे हमसब कहियो हरेस नै खाइचियै। अपनासबके सारिरीक बल घटैत ज्यारहलछै, तैयो अपनासबके भितरी आत्मिक बल दिन-दिने लया हैत ज्यारहलछै।
हमसब तोरासबके कहने छेलियौ तहै बमौजी सान्तीमे जिबन बिताबैके लक्छ राख, आपन आपन काममे लागल रह आ आपने हाथसे कमाइले बेसी से बेसी कोसिस कर।
सबदिन नर्म, सोझ आ धिरजी भ्याके एक-दोसरके परेम कर।
बरु खिरिस्टके परभु माइनके आपन हिरदयमे सरदा कर। तोरासबमे भेल आसाके बिसयमे कोइ पुछताछ करैछौ त जबाफ दैले हर समय तयार रह।
रजा आ हाकिमसबके लेल परथना कर ताकि हमसब सुख सान्तीसे परमेस्वरके भक्ति करे आ आदरके जिबन बिताबे सकी।
हे मुरुख लोक, जे बाहरके भाग बनाइनेछै, उहे भितरोके बनाइने नै छै त?
अहै खातिर सब एहेन अधलाह आचरन आ नै निक बानी बेबहारसे अलग हो। नम्र भ्याके तोरौरके हिरदयमे राखल परमेस्वरके बचनके आपन बना कथिलेत ओहैसे तोरौरके उदार कैरसकैछौ।
उ आपन बिरोधीसबके लरम भ्याके सुधारैबला हैकेचाही। भ्यासकैछै परमेस्वर बिरोधीसबके मन बदैल देतै आ उसब सतके चिन्हे सक्तै।
हमसब एहेन लोकसबके परभु येसु खिरिस्टके नाममे आग्या आ अरती दैचियै कि उसब चुपचाप काम करे आ आपन कमाइ खाए।
धैनके चियै नरम स्वभाब भेल्हालसब, कथिलेत उसब पिरथिबीमे अधिकार करतै।
हमसब यि जानैचियै कि अपनासबके पुरन्का स्वभाब ओकरसङे कुरूसमे टाङलगेलछै, ताकी अपनासबके पापी स्वभाब नास हेबे आ आबसे पापके दास नै हेबी।
तब येसु ओइसबके कहल्कै, “लोकसबके अगामे आपनके धरमी देखाइबला तुहिसब चिही, महज परमेस्वर तोरासबके हिरदयके बातसब जानैछौ, कथिलेत लोकसबके बिचमे जे बरका कहाइछै, परमेस्वरके नजरमे उ सबसे तुच्छ हैछै।
तुसब बिनास हैबला बियासे नै, बरु अभिनासी परमेस्वरके जिबित आ कहियो नास नै हैबला बचनसे लया जलम पाबनेचिही।
कथिलेत तोरासबके पुरन्का जिबन मरलछौ आ तोरासबके लया जिबन खिरिस्टसङे परमेस्वरमे घोसरलछौ।
नमरता, आपनेके अधिनमे राखनाइ चियै। तकर बिरोधमे कोनो बेबस्था नै छै।
हम पावल, तोरासबके सामने डरपोक चियै, महज दुर रहैबेर हम तोरासब परती साहसी हैचियै कैहके तोरासबके बिचमे हल्ला चललछै कहाने। खिरिस्टके नम्रता आ दयासे हम तोरासबके बिन्ती करैचियौ कि,
“सियोनमे रहैबला लोकसबके कैहदहै, ‘देख, आब तोरासबके रजा तोरेसबके लग आइबरहल छौ, उ कोमल हिरदयके छै, उ गदहामे, गदहाके बच्चामे चहैरके आइबरहल छै।’”
कथिलेत उसब नास नै हैबला परमेस्वरके आदर करैके बदलामे नास हैबला लोक, पसुसब, चिरै-चुरगुनसब आ घिसैरके चलैबला जानबरसबके मुरती बन्याके पुजा करल्कै।