2 भरखरे जलमल बच्चासब दुधके चाहना करल जखा तुहुसब सुध आत्मिक बचनके लेल पियासल रह। वेहन करैत जेब्ही त तुसब मुक्तीमे बरहैत जेब्ही।
बरु परेमसे सत बाइजके सब बातमे अपनासब खिरिस्टे जखा हेब्ही, कथिलेत वह्या अपनासबके सिर चियौ।
महज अपनासबके परभु आ मुक्ती दैबला येसु खिरिस्टके अनुगरह आ ग्यानमे बरहैत जो। ओकर महिमा अखैन आ सबदिन हेबे। आमेन।
साच्चे हम तोरासबके कहैचियौ, जे एकटा बच्चा जखा परमेस्वरके राजके गरहन नै करतै त उ कहियो नै परमेस्वरके राज भितर ढुकैले सक्तै।”
हे हमर भाइ-भैयासब, तुसब सोच-बिचारमे बचा जखा नै महज परिपक्क लोक जखा बन। खराब बातमे ठिक-बेठिक छुटयाबैले नै सकैबला बचा जखा हो।
भाइ-भैयासब, तोरासबके खातिर हरदम परमेस्वरके धन्यबाद देनाइ जरुरी छै। यि फेर योग्यकेभी चियै, कथिलेत तोरासबके बिस्बास परसस्त बरहैत ज्यारहलछौ आ तोरासबके परेम एक-दोसरमे बैढरहल छौ।
“साँचोके हम तोरासबके कहैचियौ, जाबेतक तुसब मन बदैलके यि बच्चासबके मन जखा नै हेतौ ताबेतक स्वरगके राजमे कहियो नै ढुके सकबिही।
ओह्या पुरे घरके थाइम्हके राखनेछै आ उ यि घरके परभुमे एकटा पबितर मन्दिर बनाबितेछै।
ओहैसे अपनासब सेहो ओकरसङे बप्तिस्मा दुवारा मैरके गारलगेलियै। जहिनङ सक्तिसाली परमेस्वर पिता आपन महिमा दुवारा येसु खिरिस्टके मरलसे जिबित करल्कै। आब अपनोसब पुरन्का जिबन जियैले छोइरके लया जिबनमे खिरिस्टसङे जिएपरतौ।
तुसब बिनास हैबला बियासे नै, बरु अभिनासी परमेस्वरके जिबित आ कहियो नास नै हैबला बचनसे लया जलम पाबनेचिही।
महज येसु कहल्कै, “छोट धियापुतासबके हमरलग आबैले दहै, ओइसबके नै रोकै, कथिलेत स्वरगके राज अहिने लोकसबके लेल चियै।”
साँचे हम तोरासबके कहैचियौ, जे एकटा बच्चा जखा परमेस्वरके राजके गरहन नै करतै त उ कहियो नै भितर ढुकैले सक्तै।”