Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




१ कोरन्‍थी 4:5 - मध्‍य पुरविया थारू

5 तैखातिर परभु नै आबैतक ककरो दोस नै लगा। आब अन्‍हारमे घोसरल बातसब उ इजोतमे लाबतै आ लोकके मनभितरके बिचारसब परकट करतै। तब सबलोक परमेस्‍वरसे आपन परसन्‍सा पाबतै।

Gade chapit la Kopi




१ कोरन्‍थी 4:5
48 Referans Kwoze  

अहै खातिर हे भाइ-भैयासब, परभु नै आबैतलिक धिरज धैरके रह। देख, खेति-किसानी करैबला अगिल्‍का आ पछिल्‍का बरखा नै है तलिक धिरज धैरके कनङ जमिनसे बहुमुल्‍य उबजनीके लेल असियाल रहैछै।


कथिलेकी हम सबगोरा खिरिस्‍टके नियाय आसनके सामने खरा हैलेपरतै। ताकी हमसब अइ देहमे करल असल या खराब काम अनुसारके परतिफल पाब्‍बै।


महज नियाइके दिनमे परमेस्‍वर सबकोइके काम परकट करतै आ उसबके करल काम केहेन छै कैहके आइगसे जाँचल जेतै।


परमेस्‍वरके नजरसे सिरिस्‍टीके कोनो चिज नै छुपलछै। ओकर नजरके सामने सब बात खुल्‍ला आ परस्‍टछै। ओकरे अपनासबके करल कामके लेखा दैलेपरतै।


कथिलेकी जे आपन तारिफ आपनेसे करैछै, उ कोनो महत्‍वके बात नै चियै, महज जकर तारिफ परभु करैछै उ बहौत मुल्‍यबानके ठानल जाइछै।


यि बातसब ओइ दिन हेतै जै दिन परमेस्‍वर हमर करल सुसमाचार परचार अनुसार येसु खिरिस्‍ट दुवारा लोकसबके हिरदयमे रहल गुप्‍त बातसबके नियाय करतै।


हे लोकसब, कि तु दोसरके दोस लगाइचिही? तोरासबमेसे चाहे जे कोइ हेबे दोसी नै चियै कैहके बहाना करैबला कोनो कारन नै छौ। दोसरके दोस लगाइबला तु आपनेके दोसी ठहरबिही, कथिलेत जे कामके लेल दोसरके दोस लगाइचिही, उ काम तु आपने करैचिही।


हम बरका आ छोटका सब मरलसबके सिंहासनके सामने ठारभेल देखलियै आ किताबसब खोलल्‍कै। दोसर किताब खोलल्‍कै, जे जिबनके किताब छेलै। उ किताबमे लिखल अनुसार, ओकरासबके काम अनुसार मरलसबके नियाइ भेलै।


नास हैबला सोनाके आइगमे खाइरके सुध करल जखा तोरासबके बिस्‍बास ओहौसे मुल्‍यबान छौ। अहै खातिर तोरासबके बिस्‍बास सच ठहरे आ येसु खिरिस्‍ट परगट हैबला दिनमे परसन्‍सा, महिमा आ आदरके योग्‍य बने।


साँचो यहुदी त हिरदयके भितरसे परमेस्‍वरके अगा सत ठहरैले परतै। तब साँचो खतना त देहके बाहरमे लगाइबला खतना नै महज परमेस्‍वरके आत्‍मा पाइबके हिरदय भितरेसे परिबरतन होनाइ चियै। एहेन लोक, लोकसबसे नै महज परमेस्‍वरसे आदर पाबैछै।


हमसब सब किसिमके घोसैरके करैबला सरमके कामसब त्‍यागनेचियै। हमसब धुर्‌त काम नै करैचियै नै त परमेस्‍वरके बचनके गलत हिसाबसे परयोग करैचियै। महज परमेस्‍वरके सामने हमसब खिरिस्‍टके बारेमे सत बात मातरे बोलैचियै, ताकि कोनो लोकसबके मनमे हमसब छल करैचियै कैहके दोस लगाइले नै पाबे।


दोसरके नोकरके दोख लगाइबला तु के चिही? उ त ओकर मालिक आपन नोकर असल या खराब काम करल्‍कै कैहके नियाय करतै। परभुवे आपन नोकरके असल काम करैले सहायता करतै कथिलेत ओकरा सहायता करैबला सक्‍ति परभुमे छै।


तुसब एक-दोसरसे आदर खोजैचिही, महज परमेस्‍वरसे ल्‍याल आदरके कोनो वस्‍ते नै करैचिही त, तुसब कनङके बिस्‍बास करे सकबिही?


हे भाइ-भैयासब, तुसब एक-दोसरके बिरोधमे खराब बात नै बोल। जे आपन भाइके बिरोधमे खराब बात बोल्‍तै या आपन भाइके दोख लगाइतै, उ बेबस्‍थाके बिरोधमे बोल्‍तै आ बेबस्‍थाके दोस लगाइतै। यदि तु बेबस्‍थाके दोसी ठहराइचिही त, तु बेबस्‍थामे लिखल अनुसार नै चलैचिही, महज तु आपनेके बेबस्‍थासे बेसी अधिकार भेल नियायधिस सम्‍झैचिही।


“ककरो दोस नै लगा तोरोसबके परमेस्‍वर दोस नै लगाइतौ। दोसरके गलत नै ताक तब परमेस्‍वर तोरोसबके गल्‍ती नै ताकतौ। लोकसबके छमा दहै तब परमेस्‍वर तोरोसबके छमा करतौ।


उ नोकर धैनके हेतै, जब मालिक एतै त ओकरा ठिकसे काम करैत देख्‍तै।


देख, उ बादलमे आइबरहलछै आ हरेक लोक ओकरा देख्‍तै, उहोसब देख्‍तै जेसब ओकरा भालासे भोक्‍ने छेलै। सन्‍सारके सब जातीके लोक ओकर कारन बिलाप करतै। पक्‍का ओहिने हेतै। आमेन!


जब परधान चरबाहा परगट हेतै, तब तुसब सबदिन चम्‍कैबला मुकुट पाबबिही जकर सोभा कहियो नै घटतौ।


कथिलेकी परभुके आबैबला दिन त रातमे चोर एल जखा सुटुक्‍क दबर एतै कैहके तोरासबके एकदमसे थाहे छौ।


येसु पतरुसके कहल्‍कै, “यदी हम नै आबैतक उ जिबिते रहे कैहके हमर इक्‍छाछै त तोरा कि हैछौ? तु हमर पछा लाग।”


“परभु फेनसे एतै कैहके करल परतिग्‍या कि भेलौ? अपनासबके पिता-पुरखा मैरके चैलगेलै महज सन्‍सारके सब बात ओहिनङे छै, जनङ सिरिस्‍टीके सुरुमे छेलै।”


उ मालिक कहल्‍कै, ‘स्‍याबस! तु असल आ बिस्‍बास योग्‍य नोकर चिही। तु थोरबेमे बिस्‍बास योग्‍य भेल्‍ही। आब हम बहौत चिजके जिमा देबौ। हमरसङे आनन्‍द मना।’


आदमसे सातम पुस्‍ताके हनोक यि लोकसबके बारेमे एहेन अगमबानी कहनेरहै, “देख, हजारो-हजार पबितर स्‍वरगदुतसब सङे परभु आबैछै।


तुसब परमेस्‍वरके नियाय करैबला दिनके बाट ताकैचिही, उ दिन झटसे आबे कैहके करैबला काम कर। उ दिन सारा अकास आइगसे भस्‍म हेतै आ ओते भेल सबचिज आइगके धाहसे गैलजेतै।


महज हरेक लोक आपन-आपन पालमे जीके उठतै। सबसे पहिने खिरिस्‍ट जीके उठतै, तकरबाद खिरिस्‍ट फेर एतै तखैन ओकरमे बिस्‍बास करैबला सबकोइ जीके उठतै।


जहिया-जहिया तुसब यि रोटी खेब्‍ही आ अइ बाटीसे पिब्‍ही, परभु नै आबेतक ओकर मिरतुके परचार करबिही।


अपनासबके परभु येसु खिरिस्‍ट फेनसे एतै कैहके बाट ताकैतखिना तोरासबमे कोनो आत्‍मिक बरदानके कमी नै हेतौ।


जे लोकसब निरन्‍तर भलाइके काम कैरके आदर, इज्‍जत आ अनन्‍त जिबनके खोजी करैछै, ओइसबके परमेस्‍वर अनन्‍त जिबन देतै।


“तकरबाद मानबके बेटा आबैके चेन्‍हा अकासमे देखा परतै। पिरथिबीके सब जातीसब कना रोहैट करतै आ मानबके बेटाके बादलमे सक्‍ती आ बरका महिमाके सङे आबैत देखतै।


बिया छिटैबला आ पानी पटाबैबला बराबर चियै आ परमेस्‍वर सबकोइके आपन-आपन मेहनत अनुसारके इनाम देतै।


मालिक कहल्‍कै, ‘स्‍याबास! तु असल आ बिस्‍बास योग्‍य नोकर चिही। थोरबे चिजमे तु बिस्‍बास योग्‍य रहलिही। आब हम तोरा बहौत चिजके जिमा देबौ। हमरासङे आनन्‍द मना।’


“तै खातिर उसबसे नै डरा, कथिलेत झापल एहेन कोनो बात नै छै जे उघारल नै जेतै आ घोसरल कोनो बात नै छै जे थाह नै हेतै।


येसुके यि बातसे उ चेला नै मरतै कैहके बिस्‍बासीसबके बिचमे हल्‍ला फैलगेलै। बास्‍तममे येसु उ चेला नै मरतै कैहके नै कहने छेलै, महज “यदी हम नै आबैतक उ जिबिते रहे कैहके हमर इक्‍छाछै त तोरा कि हैछौ?” कैहके कहने छेलै।


यदि जे लोकके काम आइगसे नास नै हेतै त, उ लोक इनाम पाबतै।


यदि कोइ अकर बारेमे बिबाद करैले चाहैछै त, हमरासबसङे यि बाहेक कोनो चलन नै छै, नै त परमेस्‍वरके मन्‍डलीसबमे छै।


हौ भाइ-भैयासब, एक-दोसरके बिरोधमे नै गनगनाइत रह, नै त तुसब दोसी ठहरबे। देख, नियाय करैबला देहरीएमे आइबगेलछौ।


हम चिठीसब लिखके तोरासबके डर देखाइले नै चाहैचियौ।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite